Տպել
Վերջին շաբաթվա ընթացքում վարորդները ծխելու, ամրագոտի չպակելու եւ հեռախոսով խոսելու համար տեսանկարահանող սարքերով արձանագրված տուգանքներ են ստանում ճանապարհային ոստիկանությունից: Մինչև այդ, այս խախտումների համար տուգանքները տեսանկարահանող սարքերով չէին արձանագրվում, տուգանում էին միայն ճանապարհային ոստիկանները, երբ և եթե ֆիքսում էին:
Ոստիկանության լրատվության և հասարակության հետ կապերի վարչության պետ Աշոտ Ահարոնյանը լրատվամիջոցներին պարզաբանեց, որ Եթե կա օրենքի խախտում, բնականաբար, դրան պետք է արձագանքել: Բացի այդ, ոստիկանությունը ոչ մի խնդիր չտեսավ այն բանում, որ մեքենայի սրահը մարդու անձնական տարածքն է:
Իսկ ի՞նչ տարբերություն, թե ոստիկանությունն ի՛նչ ճանապարհով է ձեռք բերում օրենքը խախտելու ապացույցներ: Եթե խախտում ես օրենքը, պատրաստ եղիր վճարել դրա համար: Հատկապես, որ ղեկին ծխելը, հեռախոսով խոսելն ու ամրագոտին չկապելը վաղուց է տուգանվում: Առաջ դա երբեմն նկատում էին ճանապարհային ոստիկանները, հիմա նկատում են նաեւ տեսանկարահանող սարքերը:
Ճանապարհային ոստիկանությունը կարող է տեսանկարահանել մեքենայի սրահում չամրակապված, ծխող եւ հեռախոսով խոսող վարորդին, որովհետեւ առաջինը հենց այդ վարորդն է օրենքը խախտում: Երբ խախտում ես օրենքը, ի՞նչ տարբերություն, թե ինչ եղանակով են բացահայտում` տեսանկարահանելո՞վ, թե՞ առանց: Չե՞ս ուզում նկարահանեն անձնական տարածքդ, ուրեմն մի՛ խախտիր օրենքը:
Ճանապարհային ոստիկանությունը նկարահանում է մեքենայի սրահը, բայց չի բացահայտում, թե ովքեր են մեքենայի սրահում` փակելով վարորդի եւ ուղեւորների դեմքերը: Այսինքն, ճանապարհային ոստիկանության նպատակը ոչ թե մեքենայում ձեր անձնական տարածքի մանրամասները ներկայացնելն է, այլ ձեր օրինազանցությունն ապացուցելը: Բացի այդ, խախտման արձանագրությունն ուղարկվում է փակ նամակով, կամ անձնական գաղտնաբառով:
Հիմա` Ճանապարհային ոստիկանությունը կարո՞ղ է տուգանելու համար արձանագրել (տեսանկարահանող սարքով) ամրագոտի չկապելը, ղեկին ծխելն ու հեռախոսով խոսելը և դա:
Իրականում` ոչ:
Բանն այն է, որ մեր Սահմանադրությունն ամրագրում է մեր անձնական ու ընտանեկան կյանքը ունենալու իրավունքը: Այդ դրույթում գրել են, որ առանց անձի համաձայնության, նրա վերաբերյալ չի կարելի հավաքել, պահպանել, օգտագործել կամ տարածել տեղեկություններ: Սա քիչ էր` մի պարբերություն ներքեւ էլ գրել են, թե յուրաքանչյուր ոք ունի բնակարանի անձեռնմխելիության իրավունք և այն կարելի է խուզարկել միայն դատարանի որոշմամբ: Քրեական օրենսգրքում էլ «բնակարան» տերմինը նկարագրելիս ներառել են նաեւ մասնավոր ավտոմեքենան: Այսինքն` մասնավոր տարածքում տեսանկարահանելու համար անհրաժեշտ է դատարանի որոշում:
Եթե չկա դատարանի որոշում, ապա վարորդների խախտումների ապացույցները ձեռք են բերվել անօրինական ճանապարհով: Բայց գրոշ արժի այն ապացույցը, որը հակաօրինական ճանապարհով է ձեռք բերվում: Հասկացանք` քաղաքացին օրենք է խախտում, բայց ինչո՞ւ է օրենք խախտում ոստիկանությունը:
Ի վերջո ո՞րն է ավելի կարեւոր իրավունք. անձնական կյանքի անձեռնմխելիությո՞ւնը, թե՞ առանց ծխելու երթևեկելու իրավունքը: Հայաստանի ոստիկանությունը խորապես համոզված է, որ ղեկին ծխելը աններելի սխալ է, մի հանցագործություն, որը բացահայտելու համար` հաշվի առնելով հասարակական շահը, անտեսում են Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության կոնվենցիան, Սահմանադրությունը ու տուգանում չարագործ վարորդին:
Կարծես ճանապարհային ոստիկանությունը ազարտի մեջ է ընկել` անխտիր բոլոր վարորդների բոլոր խախտումները գտնել եւ տուգանել: Չէ՞ որ բոլոր մարդասպաններին չի կարողանում հայտնաբերել ոստիկանությունը: Ուրեմն ինչո՛ւ է փորձում հայտնաբերել բոլո՛ր վարորդների խախտումները:
Իրականում ճանապարհային ոստիկանությունը ծառայություն մատուցող է, այնպես, ինչպես տաքսի ծառայությունը: Եթե տաքսի ծառայությանը մենք վճարում ենք մեզ տեղափոխելու համար, ապա ճանապարհային ոստիկանությանը վճարում ենք այդ ճանապարհն անվտանգ դարձնելու համար: Մինչեռ ճանապարհային ոստիկանությունը վերածվել է բռնող, պատժող, տուգանող մարմնի: Եվ կարեւոր չէ` ինչի համար: Այսօր` ծխելու, ամրագոտի չկապելու, գուցե վաղը` չսափրված երթևեկելու և չստերով մեքենա վարելու:
