ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՀԱՅ ՄԵԾԵՐԻ ԿՅԱՆՔԻՑ
Իր այգում իր տունը կառուցող վարպետներին Սևակը միշտ օգնել է: Մի անգամ Վայք նոր քար բերելու գնացողների հետ Սևակն ինքն էլ է գնում՝ հենց բանվորական հագուստով, առանց սափրվելու… մի խոսքով՝ մի քիչ փնթի տեսքով: Ազիզբեկովում, մինչև բանվորները քարի հարցով են զբաղվում, Սևակը մտնում է գրախանութ.
-Պարույր Սևակի գրքերից ունե՞ք,- հարցնում է վաճառողուհուն: Վերջինս ոտից գլուխ չափում է նրան ու արհամահական նետում.
-Այ մարդ, գնա գործիդ, է, դու ո՜ւր, Սևակն ուր:
Սամվել Սիմոնյանի էջից