Տպել
Սյունիքի կալավանցի մարզպետ Ղուկասյան Ռոբոն, լրագրողների հետ փողոցում ունեցած ակամա զրույցում մեկնաբանելով Տավուշի գյուղերի շուրջ ստեղծված իրավիճակը, հայտարարել է, թե եթե ուզում ենք՝ամեն ինչը մերը լինի, պետք է լինել միասնական: Իսկ ահա լրագրողի դիտարկմանը՝ միասնաբար ասում ենք՝ մի՛ հանձնեք, կալավանցին արձագաքնել է.
«Միասնաբար պետք է կռվել: Եթե հայ տղամարդը ձեռքը չի տանում՝ զենքը, տանում ա՝ հեռախոսը, էսպես ա…»:
Կալավանցին, փաստորեն, ակամա բացահայտել է հողերի հանձնման սցենարը: Տեսնելով, որ տավուշցիները դիմադրում են՝ Նիկոլը կարող է գնալ հերթական պայմանավորված պատերազմի՝ անտեր թողնելով տեղի բնակչությանը բախման ամենավճռական պահին: Հետո այս կալավանցու նման մյուս իշխանավորներն էլ կսկսեն հայտարարել, թե մեղքը մերն է եղել. հայ տղամարդիկ չեն կռվել, ձեռքը զենք չեն վերցրել՝ նախըտրելով կռվելու փոխարեն «սելֆիավատ» լինել:
Հակոբյան Աննան էլ, չէ՞, հայտարարում էր, թե 11.000 դասալիք ենք ունեցել ու հենց այդ պատճառով ենք պարտվել: Իլհամն էլ պլեճ էր անում Աննայի խոսքերն ու մեր բանակի վրա «կայֆավատ» լինում՝ մեզ ներկայացնելով որպես վախկոտներից ու պորտաբույծներից բաղկացած մի ցեղակույտ:
Մինչդեռ հենց հիմա տավուշցիները պետությունից զենք ու զինամթերք են պահանջում՝ սեփական ուժերով թուրքին դիմագրավելու համար, բայց ոչ ոք նրանց զենք չի տալիս, ավելին՝ ասում են՝ Նիկոլը 3-րդ բանակային կորպուսի հերն է անիծում՝ թուրքի գործը հեշտացնելու համար:
Մարզերը կտան թուրքին, հետո կգան Երևան ու մեղավոր կհռչակեն ցանկացածին՝ բացի իրենցից՝ չմոռանալով հայտարարել՝ իրենք թիվ մեկ պատասխանտուն են, բայց բնավ թիվ մեկ մեղավորը չեն:
Նիկոլն էր, չէ՞, նման մի բան ասում…
