Տպել
Բաքվում հերթական հայկական լրտեսական ցանցն են բացահայտել, ու մեր արևելյան հարևանի հետ կապված կրքերը կրկին բորբոքվել են։
Նոր տարվա նախաշեմին Ադրբեջանի արդարադատության նախարարության Դատական փորձաքննության կենտրոնի ղեկավար Ֆուադ Ջավադովն ի լուր աշխարհի հայտարարել է, որ 2016 թվականի ապրիլյան դեպքերից հետո գործող հայկական լրտեսական ցանցի նամակագրությունը վերականգնված է ու ապացուցված։ Ամեն դեպքում նրա ասածն այսպես է փոխանցում ադրբեջանական հարթակներից մեկը։ Դե ինչ անեն, եթե անելու բան չկա, ուրեմն պետք է ցույց տալ, որ մշտապես պահպանում են զգոնությունը հանուն հայրենիքի բարօրության։
Այս պատմությունն ադրբեջանական լրատվամիջոցներում շրջանառվում է անցնող տարվա մայիսից, իսկ հիմա սկսել է հիշեցնել ստալինյան ժամանակների ճնշումների մասին պատմությունները, երբ պետական մարմինները պարագվայցի ու այլ լրտեսների մասին բազում պատմություններն էին հրապարակում։ Հարևան երկրի հատուկ ծառայությունները հավանաբար որոշել են հետ չմնալ, ու քանի որ Ադրբեջանը չի հետաքրքրում Պարագվային ու այլմոլորակայիններին, գուշակեք` ովքե՞ր են լրտեսները։ Ճիշտ գուշակեցիք։
Իսկ լրտեսները մեկը կամ երկուսը չեն, այլ հարյուրը։ Ակամայից սկսում ես հպարտանալ հայրենական հետախույզներով։ Բայց ամեն ինչի մասին հերթով։
Այսպես, վերոհիշյալ լրտեսական կրքերի հարցով ձերբակալվել ու հարցաքննվել են Աղդամի շրջանի 40 զինվոր ու քաղաքացիական անձ։ Բոլորին կասկածում են հայկական հատուկ ծառայությունների հետ համագործակցելու մեջ։
Հարցաքննություններից հետո ձերբակալվել են տասնյակ զինծառայողներ, նաև ինչ-որ քաղաքացիական անձինք, բայց մի հովվի համար հատուկ կատեգորիա է առանձնացվել։ Հավանաբար այդ երկրում հովիվները հատուկ կաստա են, հակառակ դեպքում` ինչի համար է այդ դասակարգումը։ Կրկնում եմ` այդ ամենը հայտնում են ադրբեջանական լրատվամիջոցները։ Ու ավելացնում են, որ ոչխարներին արածացնող հովիվը մեղադրվել է Հայաստանի օգտին պետական դավաճանության մեջ։ Ձերբակալվել են նաև տեղացի տաքսիստներն ու մարմնավաճառները։
Դե, խելացի մարմնավաճառը կարող է զինվորական գաղտնիք իմանալ քնքշանքի կարոտ սպաներից, հատկապես, երբ լեզվի տակ ոսկոր չկա։ Տաքսիստների ներկայությամբ էլ են շատ բան խոսում, նրանց էլ կարող ենք մի կերպ ներառել այդ ցուցակում, բայց հովի՞վը։
Երևի իր ոչխարների հետ սարի գագաթ է բարձրացել, արձանագրել ադրբեջանական ԶՈՒ-ի դիրքերը, իսկ շաբաթ օրերին տարածքային կենտրոնում սոլֆեջոյի դասերի է հաճախել ու գծագրերը թշնամուն փոխանցել նոտաների տեսքով։ Սա պատմություն է այն մասին, թե ինչպես է հովվին կործանել գամմաների հանդեպ սերը։
Եվ ահա արդարադատությունը հաղթեց ճիշտ ժամանակին, երբ պետք էր հանձնել տարեկան հաշվետվությունը։ Տեղի լրատվամիջոցները հայտնում են, որ դատական փորձաքննության կենտրոնի ղեկավար Ֆուադ Ջավադովը լրտես-հովվի պատմությունների ֆոնին ասել է, թե հայ լրտեսների այդ ամբոխը «պնդել է, որ լրտեսությամբ չի զբաղվել ու հայկական կողմին տեղեկություն չի փոխանցել, բայց նրանց համակարգիչներն ու բջջային հեռախոսները մեր կենտրոն են փոխանցվել, որտեղ սոցիալական սարքավորումների միջոցով նրանց նամակագրությունը վերականգնվել ու քննությանն է հանձնվել»։
Ընդհանուր առմամբ, իհարկե, մեր գործը չէ` ադրբեջանական կենտրոններն ու պարոն Ջավեդովը որևէ գործունեությամբ զբաղվում են, թե ձևացնում են, որ զբաղվում են։ Իմանալով, թե մեր հարևանները որքան են սիրում չափազանցնել, հասկանալի է, որ կարելի է անտեսել նաև այս հայտարարությունը։
Բայց ախր գոնե այնպես անեն, որ դրանք ճշմարտանման հնչեն։ Թե չէ այս պատմությունն անգամ հովիվների համար էլ նախատեսված չէ։
Օրինակ` սոլֆեջիոյի դասընթացներ ստացող առաջադեմ հովիվը ոչ մի դեպքում չի հավատա այս ուռճացված պատմություններին։ Թեև սոֆեջիոն, իհարկե, կասկածներ է ծնում։
