Պետք է պայքարես մտքերիդ համար: Ինչո՞ւ պետք է ամբողջ կյանքդ ուրիշի երազանքներն իրականացնելու վրա ծախսես:
Մարդիկ անտեսում են այն ամենը, ինչ տարօրինակ է և աչքին անսովոր: Ես այդպիսին եմ, այո՛, ես տարօրինակ եմ և աչքին անսովոր:
Մեկի խելագարությունը մյուսի իրականությունն է:
Չմտահոգվես, թե ինչպես ես թղթին հանձնելու այս կամ այն միտքը, ուղղակի նկարի այնպես, ինչպես դու ես դա տեսնում:
Ես սիրում եմ ինքս ինձ մարտահրավերներ նետել և անել այն, ինչ գիտակցում եմ, որ չպետք է անեմ:
Գուցե այն, ինչ հիմա կասեմ բնորոշում է միայն ամերիկյան հանդիսատեսին, բայց մարդկանց ցնցում է այն, որ դու կարող ես ինչ-որ բան շատ ուժեղ, խելահեղ սիրով սիրել: Քեզ արտասովոր կամ էքսցենտրիկ են համարում, սակայն դրա մեջ լավ բան էլ կա, այն է՝ դու այնպիսին ես, ինչպիսին որ կաս:
Ես մեծացել եմ սարսափ ֆիլմեր և հրեշների մասին պատմություններ դիտելով, ես դրանք հեքիաթներ էի համարում և կարծում էի, որ վերջիններս էկրանի այն կողմից խոսում են ինձ հետ: Սա ինչ-որ չափով սիմվոլիզմ է, այսինքն՝ գեղեցկությունն ու հրաշքները օգնում են ինձ աշխատել ֆիլմի հետ և փորձել ստեղծել ժամանակակից հեքիաթներ:
Եթե արտիստ ես, միշտ հիշիր, որ դու պետք է իրերը նոր, ավելի տարօրինակ կերպով տեսնես և ընկալես:
Ֆիլմն ինձ համար թերապիայի ամենաթանկ տեսակն է:
Ֆանտաստիկ է, երբ ճանաչում ես մարդուն և միևնույն է նա չի դադարում զարմացնել քեզ:
Եթե երբևիցե քեզ միայնակ կամ ավելորդ ես զգացել, ապա իմացիր, որ այդ զգացողությունը երբեք չի լքելու քեզ: Դու կարող ես ուրախ, հաջողակ լինել, բայց միայնության զգացումը միշտ ներսումդ է բնակվելու:
Միշտ զարմացել եմ, թե այդ ինչպե՞ս է պատահում, որ որոշ մարդկանց հաջողվում է իրերն այլ, ավելի տարօրինակ տեսքով տեսնել, իսկ որոշներն ուղղակի զուրկ են այդ ունակությունից:
Երբեմն այս կամ այն գործողոթյան մեջ տրամաբանություն գտնելը դժվար է լինում, այդ իսկ պատճառով էլ ես շատ չեմ վերլուծում, քանի որ դա անելու իմաստ չկա:
Ես բացահայտել եմ, որ բոլոր նրանք, ովքեր մարմնավորում են ոճրագործների, իրականում շատ լավ մարդիկ են, իսկ բոլոր նրանք, ովքեր հանդես են գալիս հերոսների դերերում՝ ոչնչություններ են:
Իմ մասին միշտ խեղաթյուրված են խոսում: Գիտեք, ես կարող եմ հագնել ծաղրածուի կոստյում և ծիծաղել ուրախ մարդկանց հետ, բայց ինձ միևնույն է մռայլ անձնավորություն են համարում:
Ես չեմ դիտում սեփական ֆիլմերս և չեմ ուսումնասիրում նախկինում արված նկարներս, քանի որ ըստ իս հետաքրքիր է, որ վերամիավորվեմ ինքս ինձ հետ:
Մեծահասակները մոռանում են, որ երեխաները նրանց լավագույն դատավորներն են:
Տարիներ առաջ ես աշխատեցի Դիսնեյի համար: Նրանք ինձ թույլ տվեցին նստել սենյակում և նկարել այն, ինչ կամենում էի նկարել և դա այնքան իրական ու անձնական էր ինձ համար: Գիտեք, նկարելը և այն ամենն, ինչ դու անում ես, այնքան շատ իմաստ ունի և այնքան անձնական բան է:
Ես ինձ երբեք հզոր արտիստ չեմ համարել, ուղղակի միշտ սիրել եմ նկարել:
Ես միշտ սիրել եմ ինչ-որ բաներ պատրաստել, հետո ես սիրահարվեցի մուլտիպլիկացիային, իսկ ավելի ուշ հաջողությունը թակեց դուռս:
Ինձ դուր է գալիս Ջոնի Դեփի հետ աշխատելը, քանի որ նրան չի հուզում իր տեսքը. նա ցանկանում է տարօրինակ կերպարների մարմնավորել և ինձ դա դուր է գալիս: