Տպել
Փաշինյանը լուռ էր։ Վլադիմիր Վլադիմիրովիչը արագ-արագ ինչ-որ բաներ էր ասում, փորձում խոսացնել նրան, բայց Մեծ Հայն անսասան էր ինչպես Մեծ Մասիսը։
— Նիկոլ Վովաևիչ, յա տակ բոլշե նե մոգու։ Գովորիծե, չտո Վաս տրևոժիտ։
Վարչապետը լուռ մնաց, միայն իր Պարզաբանում Պահանջող Հայացքը սուսերի պես ծակում էր Պուտինի ուղեղը։
— Զդայուս, — չդիմացավ Հայոց Լեռների գերբնական ճնշմանը Վլադիմիրովիչը, — նազովիծե սումմու։
Վարչապետը անձեռոցիկի վրա թվեր գրեց և լուռ փոխանցեց Պուտինին։
— Տրիստա տրիդցած?! — զարմացավ Վլադիմիրովիչը, — պոնիմայեծե, ու նաս սեյչաս օչեն տռուդնի պերիոդ, սանկցիի, նեֆծ օպյած պադայետ, ա Կիտայ ․․․
— Կաժդոմու, — հաստատակամ արտասանեց Փաշինյանը։
— Ա մոժետ վամ եշյո ի Բակո՞ւ, — փորձեց հեգնել ՌԴ նախագահը, բայց միանգամից փոշմանեց։
— Դա, ի Բակու տոժե, — պողպատյա ձայնով պեչատեց Փաշինյանը։
Մեծ Հայի հայացքի տակ կուչ եկած Պուտինը սովորականից էլ ավելի փոքր էր թվում։ Ձայնը դողում էր․
— Չոռտ ս Վամի, զաբիռայծե․․․
Նիկոլը ոտքի կանգնեց ու ձեռքը մեկնեց Վլադիմիր Վլադիմիրովիչին․
— Պրիյատնո ռաբոտած ս տակիմ մուդռիմ պառտնյոռոմ կակ Վի, Լադիմիր Լադիմիրովիչ:
Այս մասին ֆեյսբուքյան էջում գրել է Կարեն Վրթանեսյանը։
