Տպել
Ես դեռ 1993-94-ին մեր ՊՆ ռազմաճակատային հաղորդագրություններն ամեն օր լսելիս ու դպրոցական տետրում գրանցելիս, շատ եմ սիրել դրանց ոճը՝ այլաբանական, հասկացնող, զուսպ, կարճ՝ պոեզիայի հատուկ մի ոճ:
Թուրքերինն էդպիսին չի: Սա մի հատուկ թեմա է՝ հետո գրելու: Ռազմաճակատային հաղորդագրությունների համեմատական պոետիկան:
Ու էսօր էլ սիրում եմ մերոնց ոճը:
Երբ 4 օր ամենա «կոնկրետ» աշխարհագրական անունները եղել են՝ Հյուսիս, Հարավ, Արևելք: Նույնիսկ ոչ՝ Մարտակերտ, Ֆիզուլի, Օմար:
Ու էսօր՝ ուղղաթիռ ենք խփել: Լելե Թեփեի տարածքում: Ինչ մի կոնկրետացել են կոնկրետացել:
Հրանտ Տէր-Աբրահամեանի ֆեյսբուքյան էջից
Ես դեռ 1993-94-ին մեր ՊՆ ռազմաճակատային հաղորդագրություններն ամեն օր լսելիս ու դպրոցական տետրում գրանցելիս, շատ եմ սիրել…
Gepostet von Հրանտ Տէր-Աբրահամեան am Donnerstag, 1. Oktober 2020
