Այն, որ կապիտուլյացիայի ակտով պատերազմն ավարտած վարչապետը պետք է հեռանա, հազիվ թե իմաստ ունենա հանգամանալից բացատրել, թե ինչու, իսկ այն, որ հենց Փաշինյանը պետք է ժամ առաջ հեռանա, այ այս մասին որքան էլ հիմնավորումներ են բերվում, քիչ է, քանի որ հանրությունը կարծես ադակվատ չի արձագանքում այդ մտահոգություններին։
Մեր զոհված զինվորների մարմինների ու գերիների վերադարձը, նաև հստակեցնելը, թե է՛լ ինչ տարածքներ ենք հանձնելու Ադրբեջանին և ինչու, դա մեր հանրության համար այս պահին ամենակարևոր խնդիրն է։ Քանի որ այս հարցերը ոչ միայն եռակողմ հայտարարության շրջանակներում են, այլև գաղտնի պայմանավորվածությունների, իսկ Փաշինյանի՝ վարչապետ մնալու պարագայում մենք շատ բաների մասին չենք իմանում։ Շատ է խոսվում, թե ինչո՞ւ Արցախի ու ազատագրված տարածքների հանձնումն Ադրբեջանին տեղի են ունենում հստակ ժամանակացույցով, իսկ գերիների վերադարձի, մեր զինվորների մարմինների հանձնման հարցում որևէ կոնկրետ ժամանակացույց չկա։
Պատերազմի առաջին օրերին, երբ Ադրբեջանը կենդանի ուժի մեծ կորուստներ էր կրում, երեք անգամ չհարգեց հումանիտար հրադադարի պայմանավորվածությունը, որի նպատակն էր դուրս բերել զինվորների մարմինները ռազմի դաշտից։ Պատճառը միանգամայն հասկանալի էր, թեպետ՝ անբարո։ Ալիևը չուներ իր հասարակությանը շոշափելի հաղթանակներ ներկայացնելու փաստեր, իսկ եթե զինվորների մարմինները հանձնվեին ընտանիքներին, դա կարող էր հանգեցնել ներքին ցնցումների ու պատերազմի շարունակման հանդեպ լուրջ բողոքի ակցիայի։
Ամբողջությամբ՝ tert.am