Տպել
Տղերքը զոհվեցին, կարծելով, թե պաշտպանում են երկիրն ու հայրենի հողը թուրքերից։ Բայց տղերքը տենց էլ չիմացան, որ իրենց թիկունքում, իրենց հողում ու ջրում թուրքերից բեթար թուրքեր կան, ովքեր օրեր անց կմոռանան տղերքի զոհաբերությունն էլ, տղերքի սխրանքներն էլ։
Տղերքը չիմացան, որ զոհվելուց հետո իրենցից մի քանիսի մայրերը շնորհակալ են լինելու մարդասպանին, ոտքերն են պաչելու ու շնորհավորեն «հաղթանակի» կապակցությամբ։
Շուշիի համար ընկած տղերքը տենց էլ չիմացան, որ Երևանի կենտրոնում Շուշին ադրբեջանական համարող պառվաբոզեր կան, ովքքեր աչքերն էլ չեն թարթի ուրանալու համար տղերքի սխրանքները։
Տղերքը զոհվեցին ու չիմացան, որ իրենք էին «հայերին» խանգարում թուրքերի հետ ախպերություն անելու համար։
Տղերքը զոհվեցին ու չիմացան, որ Հայաստանում էսքան թուրք ա ապրում։
Երանի տղերքին…
Արամ Գևորգյանի էջից:
