![](https://blog.168.am/wp-content/uploads/2022/06/288493271_10222289192032183_6352276471645567206_n.jpg)
1988-ին Արցախի պաշտպանության համար նստացույց արած ուսանողներն են: Վերադարձել են:
Արցախյան շարժումից շատ-շատերը հետագայում ուրացան Արցախը՝ լքելով ոչ միայն գաղափարնլ այլև իրենց պայքարի ու պայքարի համար ընկած ընկերներին:
2018-ի շարժումը ժողովրդավարության համար էր: Այստեղ էլ շատ-շատերը ուրացան ժողովրդավարությունը:
Բայց ինչն է հետաքրքիր. ոնց որ թե նրանք, որոնք ուրացան Արցախը, նրանց ժառանգներն ուրացան ժողովրդավարությունը: Արդյունքում ուրացան և՛ Արցախը, և՛ ժողովրդավարությանը:
Հովհաննես Իշխանյանի էջից: