Տպել
Աշոտյանը մի քանի օր առաջ Բրյուսելից կապվեց, Եվրոպական պարլամենտի ադրբեջապական զեկույցի դրաֆթը ուղարկեց ու հորդորեց ուղեղս միացնեմ, որ տեսնենք ինչ ենք անում։
Դա դեռ ԵԽԽՎ-ից մնացած «նախկին» սովորություն ա։ Կապ չունի գիշերվա քանիսն ա, եթե ադրբեջանով պետք ա տեղեկանք, Էլիբեգովա, գլխիդ մեջի եղածը փորփրի, հանի։
Էդ շարքում ամենասյուռ վոյսը բաքվից էր։ Գնալուց մի դափոն մեր գրքերից տվեցի, որ տանի։ Ասում ա ադրբեջանում հայատյացության թեմայով ինչ տվել ես, հրապարակավ նվիրեցի կրթության նախարարին (Ի դեպ, հիմա արդեն արտգործնախարարն ա, Վաշինգտոնում օմեգայի հետ բանակցությունների)։
Հետո 2020-ին պատերազմի ժամանակ, ըստ ավանդույթի սկսեցինք աշխատել եվրոպական ուղղությամբ, մեկ էլ վդռուգ զորակոչով տանում են Աշոտյանին, իզոլացնում են, կապի միջոցները ձեռքից առնում են ու մինչև դեկտեմբեր չեն զորացրում։
Հիմա էլ թե բա ձերբակալեն։ Յան տվեք, լիքը գործ ունենք անելու զեկույցի հետ կապված, հո ձեր պես պարապ չենք։
Հ.Գ. կարծեմ նկար չունենք միասին, բայց վիզուալ կարաք պատկերացնեք համ ինձ, համ Աշոտյանին։
Անժելա Էլիբեգովայի ֆեյսբուքյան էջից
