Յուսուֆ Քարշ. ցուցահանդես

Երևանյան ցուցահանդեսի նախաձեռնողը թարգմանիչ Արտաշես Էմինն է: Երևանում հռչակավոր Քարշի աշխատանքների ցուցահանդեսի մասին նա մտածել է դեռևս լուսանկարչի կենդանության օրոք. «1997-ին Օտավայում էի: Պարզել էի, որ Քարշը քաղաքի կենտրոնի Cateau Laurier հյուրանոցում էր ապրում ու աշխատում՝ 7-րդ հարկում, իսկ առաջին հարկում էլ իր մշտական ցուցահանդեսն է): Հանդիպեցինք, ասացի՝ «Չե՞ս ամաչում՝ Հայաստանում չես եղել»։ Ասաց՝ «Ինձ ո՞վ ա կանչել, որ»։ Ասացի՝ «Պաշտոնապես կանչում եմ, համ էլ՝ արի ցուցահանդես էլ անենք»։ Կանչեց վերև, թարսի պես կինն էր այնտեղ, գործը փչացրեց։ Երևում էր, որ երկչոտություն էր գալիս վրան կնոջ ներկայությամբ։

Դրանից հետո ինչքան փորձեցի առանց կնոջ բռնացնել, չէր ստացվում, տպավորություն ունեի, թե չի ուզում, որ Հայաստանի հետ կապն ամրանա։ Չգիտեմ ինչու։ Հետո այդ կինը Բոստոնում լավ աշխատանքի առաջարկ ստացավ, ու ծերունի մարդուն իր հարյուր տարվա տաք տեղից քոքահան արեց, տարավ անծանոթ Բոստոն։ Մարդը չդիմացավ, 2002-ին մահացավ։

Իսկ ես այդ առաջին հանդիպումից ի վեր վիզ դրած փորձում էի կազմակերպել հայաստանյան ցուցահանդեսը: Ի վերջո Կանադայի կառավարությունը խառնելով ստացվեց։