Ռեյմոնդ Դամադյանը ծնվել է 1936 թ. Նյու Յորքում: Մանկուց ջութակ է նվագել և երազել հանրահայտ ջութակահար դառնալ: Սակայն տատիկի երկարատև հիվանդության և մահվան պատճառով որոշել է օնկոլոգ դառնալ:
1960 թ. Դամադյանը ստանում է Նյու Յորքի Ալբերտ Էյնշտեյնի անվան բժշկական քոլեջի դոկտորի կոչումը, իսկ 11 տարի անց, հրատարակվում են հյուսվածքների վերաբերյալ նրա առաջին աշխատությունները:
Մագնիսա-միջուկային ռեզոնանսի էֆեկտի հիման վրա ստեղծված սարքավորումները առաջին անգամ կիրառել և հետազոտություններ է արել Ռեյմոնդ Դամադյանը: Նա առաջին փորձերն անցկացրել է առնետների վրա, և առաջինն է եղել, որ առնետների մոտ նման մեթոդով քաղցկեղ է ախտորոշել:
1972 թ. գիտնականը առաջարկել է սկանավորել վերը նշված մեթոդով՝ ՄՄՌ (ЯМР), մարդու ամբողջ մարմինը, միաժամանակ դիմելով այդ սարքավորման պատենտը ձեռք բերելու համար: Թույլտվությունը ստացել է 2 տարի անց:
1977 թ. առաջինն է Մագնիսա-ռեզոնանսային տոմոգրաֆիան (ՄՌՏ կամ MРТ) փորձարկել իր վրա: Քանի որ նրա քաշը մեծ է եղել և եղած սարքը իր չափերով չի համապատասխանել պահանջներին, փորձին մասնակցել է Դամադյանի օգնականը: Արդյունքները մինչ այժմ համարվում են ախտորոշիչ բժշկության ամենանշանակալից ձեռքբերումներից մեկը աշխարհում:
1978 թ. Դամադյանը հիմնում է МРТ սարքավորումների մեծաքանակ թողարկման համար նախատեսված ընկերություն: 2 տարի անց առաջին սարքավորումները դուրս են գալիս լայն շուկա: Ոլորտը շատ արագ զարգանում է:
Չնայած բազում գնահատականների, իբրև МРТ-ի ստեղծող, Նոբելյան մրցանակ Դամադյանը չի ստանում:
Աղմուկը սկսվում է 2003 թ.: Այդ ժամանակ մրցանակը ստանում են Պիտեր Մենսֆիլդը և Փոլ Լոթերբերը: Նրանք МРТ համալրել, լրացրել են, բայց երբեք չեն համարվել են այդ գաղափարի հեղինակները: Գիտական շրջանակներում մեծ աղմուկ է բարձրանում: Ավելի ուշ ակտիվիստների մի խումբ, որ հանդես էր գալիս «Ռեյմոնդ Դամադյանի ընկերները» անվամբ, հրապարակայնորեն բողոքարկում է Նոբելյան հանձնաժողովի որոշումները: Հոդվածներ են հրապարակվում New York Times, Washington Post, Los Angeles Times և Stockholm’s Dagens Nyheter թերթերում: Սակայն Նոբելյան հանձնաժողովը մինչև հիմա դեռ չի փոխել իր որոշումը հօգուտ Դամադյանի, ով արդեն 80 տարեկան է: