Տպել
Միհրի պաշտամունքը թերևս ամենատարածվածն է եղել Հին աշխարհում: Սկիզբ առնելով Հայաստանից՝ այն տարածվեց նախ Արևելքում, ապա՝ Հին Հռոմում:
Առաջին դարում Հռոմի բնակչության քառորդ մասը միհրականություն էր դավանում, ինչը նպաստեց քրիստոնեության ընդունմանը: Քրիստոնեությունը, իր հերթին, շատ բան է փոխառել միհրականությունից:
Միհրը ծնվել է քարայրում, Հիսուսը ծնվել է մսուրում: Նորածին Միհրին այցելել են հոտաղներ, Հիսուսին` մոգեր: Միհրը ծնվել է դեկտեմբերի 25-ին, Հիսուսը՝ նույնպես: Միհրը լույսի և բարության մարմնավորողն է, Հիսուսը՝ բարության: Միհրը դարբին է, Հիսուսը՝ հյուսն: Միհրն ուներ 12 աշակերտ, Հիսուսը՝ նույնպես: Միհրն էլ ճաշակեց վերջին ընթրիքը, Հիսուսն էլ: Միհրը գարնանը հառնեց երկինք, Հիսուսն էլ: Միհրի պաշտամունքում կնքվում են, քրիստոնեության մեջ մկրտվում են: Մեհյանում անշեջ կրակ էր վառվում, եկեղեցում մոմ են վառում: Միհրը մեսիա է և լավ ու վատ գործերի դատավորը, Հիսուսը՝ նույնպես: Միհրի հոգևորականությունը յոթ կարգ ունի, եկեղեցու հոգևորականությունը՝ նույնպես:
Ամբողջությամբ՝ ankakh.com
