Տպել
Բա չիմացաք․ նվնվան Լևսը սկսել է ազդվել, որ «Արմենիա թիվիի» սերիալում լացում են։ Մեր խրոխտ տղեն դրել, հաշվել ա, որ մի սերիայում 6 անգամ լացում են, ավելին՝ ճիշտ չեն լացում՝ ըստ Լևսի․ փոխանակ հուզվեն, քթներով ֆսֆսացնում են, և արդունքում լացելու վարպետ Լևսի հեռուստացույցը, մեջբերում եմ, փսլնքոտվում է։ Դե վերջում էլ Լևսն «արքայական» ժեստ է անում յուր կոլեգաների հանդեպ՝ անվանելով նրանց «չդերասան-դերասաններ»։ Հասկանալի է, որ նվնվան Լևսի մոտ նման բարձր էմոցիոնալ ֆոն սկսվում է ամեն անգամ, երբ նա մնում է անգործ։ Ի դեպ՝ նման վարքը բավականին նման է կանանց դաշտանային ցիկլին, երբ նրանք ավելի դյուրագրգիռ են դառնում ու իմպուլսիվ, բայց, Լևս ջան, չի կարելի, չէ՞։ Ախր բոլորս էլ հիշում ենք, որ «Հիասթափված արտագաղթում եմ» մեմը քեզնից սկսվեց, երբ սրանից մի երկու տարի առաջ էլի դու էիր նվնվում, թե ինչ անտանելի ա Հայաստանում դերասան լինելը, ու դու հիասթափված արտագաղթում ես։
Բա հետո՞, Լևս ջան, բա խի՞ հետ եկար։ Էդքան էլ անելանելի չէ՞ր։ Բա եթե այդպես է, հիմա ինչո՞ւ ես կրկին նվնվում։ Հասկանալի է, որ անգործ մնալուց մոտդ դաշտանային սրացումներ են սկսվում, բայց որքա՞ն կարելի է։ Կոլեգաներին վիրավորելն էլ միշտ սխալ է, իրենք քեզ վատություն չեն արել, որ դու դեր չես ստացել։ Պատճառներն էլ թերևս քո մեջ փնտրես, թե ինչու են նախագծերի պատասխանատուները գերադասում «չդերասան դերասանների» հետ գործ ունենալ, այլ ոչ թե նվնվացող ու դաշտանային սրացումներով «վաստակավոր դերասանների»։
Հ. Գ Չնայած, ում անունն էլ պապու (Լևոն) և տատու (Սիրանուշ) անունով դնեին՝ Լևսիր, էլի սենց նվնվան ու կյանքից դժգոհ կլիներ։
