Տպել
Արթուր Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջոըժւմ գրում է. «Պարբերաբար լսելով, թե ինչ գազանություններ էին տեղի ունենում Տեր-Պետրոսյանի օրոք այլախոհների նկատմամբ, զարմանում եմ, թե ոնց էր հնարավոր իրեն սարքել ժողովրդավարության փարոս, իսկ Քոչարյանին արնախում մարդասպան: Հետո հիշում եմ, որ մի ամբողջ ժողովրդի եսիմ ոնց համոզել էին, որ Սովետը չարիք էր ու հասկանում եմ, որ Քոչարյանի տեղը կարար 9 տարեկան երեխա լիներ, բայց եթե պետք լիներ էդ երեխուց էլ բռնապետ կսարքեին:
Հասկանո՞ւմ եք, մարդիկ արթնանում էին՝ սովետի շնորհիվ անվճար ստացած տներում, նախաճաշում էին՝ կոպեկներով գնված մթերքով, հագնում էին տասնամյակներով չմաշվող սովետակա տեքստիլի արտադրանքը, երեխեքին ուղարկում էին բարձրակարգ, բայց անվճար կրթական հաստատություններ, նստում էին մինչ օրս անխափան աշխատող Մետրո, գնում էին, օրինակ, Սիրիուսի նման հսկայում աշխատանքի, աշխատավայրում օրվա կեսը կոֆե էին խմում, մյուս կեսը մտածում էին ինչ կռաիտ անել պետությունից, ժամը վեցին հասնում էին տուն, իջնում բարեկարգ բակ, նստում բեսեդկա, նարդի խաղում ու բողոքում մի պետությունից, որը փոխարենը սաղ աշխարհին Ջերմուկ ծախի ու մեզ փայ բաժանի, էս աստվածածին հայ ժողվրդին վիձիծիլի ստիպում էր տանջամահ լինել Սիրիուսում, Բազալտում, Նաիրիտում ու Քիմպրոմում:
Հասկանո՞ւմ եք, հարյուր տարի առաջ էս տարածքը Աֆղանստանից չէր տարբերվում ու հիմա էլ չէր տարբերվի, եթե չլիներ սովետական բյուջեն: Բյուջե, որին մենք ոչ մի լումա չենք տվել, միայն վերցրել ենք: Վերջին 30 տարին, ու մասնավորապես վերջին 8 ամիսը, վառ ապացույց են, որ մերը Աֆղանստանն է: Թվում է, թե ցանկացած սթափ մտածող մարդ պիտի դա հասկանա: Դրա համար անպայման չէ իմանալ, որ սովետական Հայաստանը շատ ավելի շատ էր սպառում, քան արտադրում, անպայման չէ իմանալ, որ սովետական ՀՆԱ-ում հայկական ներդրումը վիճակագրական սխալմունքի սահմաններում էր: Դրա համար պարզապես պետք էր մոտենալ պատուհանին ու դուրս նայել: Բայց չէ, կար որոշում, որ մեզ պետք է կտրել ծծից ու մեզ համոզեցին, որ մենք հենց դա ենք ուզում:
Ինչոր ուժ կարողացավ էս մարդկանց համոզել, որ սովետը վատ է, «ինքնիշխանությունը»՝ փաստացի անտերությունը, լավ է: Համոզեցին, որ սոված նստելը ավելի լավ է, որ գործարանները թալանելը անհրաժեշտություն է, իսկ լույսը՝ ոչ: Հիմա նույն ձև համոզում են, որ ՀԱՊԿ-ում էշություն անելը ինքնիշխանության դրսևորում է: Դե գազի գինն էլ դրա լավագույն ցուցիչն է: Հանրահայտ փաստ է, որ գազը ինչքան թանկ է, էդքան ինքնիշխան ես: Որտև անվճար ու որակյալ կրթությանն ու առողջապահությանը արժանի են միայն անինքնասեր ստրուկները: Հպարտ, ինքնիշխանները պիտի ապրեն քաքի մեջ!! Որտև պերպետուալ, արբեցող Շիրազին, Մաթևոսյանին և մնացած բոլոր մշակույթի գործիչներին հենց նենց փող բաժանող պետությունը ազգադավ էր: Իսկական ազգասերը պիտի հալածի եկեղեցին ու բավարարի տռանսերին: Հրագն ու Կառաբինան են մշակույթի փարոսն ու ինքնիշխանության կրողը!
Հիշե՛ք, Ծռերը հերոս են, նրանք ոչմիթիզական են, նրանք արդեն ազատագրել են 800 հեկտարը, Արայիկ Խանդոյանի գերեզմանին պիտի բոլորը խոնարհվեն, որտև նա ոչ թե բենզինի, այլ հայրենասիրության պերեդոզից է մեռել: Հերոս է նաև ապրիլյանից անմիջապես հետո բանակից հեռացված հետախուզության պետը (հերոս ու այսուհետ առնվազն վարչապետի խորհրդական): Հերոս ու համատեղության կարգով սահմանապահ զորքերի հրամանատար է դասալիքների հոգևոր հայրը: ՀՀԿ-ն, Սարգսյանն ու Քոչարյանը հայաֆոբ թաթար-մոնղոլներ էին, ողջ գեներալիտետը ապազգային կերպարներ են, իսկ Տեր-Պետրոսյանն ու Նիկոլը մեծ հայրենասերներ… Հասկացա՞ք! Հանգիստ նստեք տեղներդ ու հանկարծ չմոռանաք, երբեք չմոռանաք, որ… տուշոնկաաաաա… արջ…!!!
Մարդիկ Բրենդա Շաֆֆերի հետ նստում, որոշում են հեղաշրջման պլանը ու դրանից հետո ոչ թե գնդակահարվում են դավաճանության համար, այլ հերոս դառնում: Բլյաձ:
Հ.Գ. Մենք շատ արագ ոչնչանալու ենք, եթե չգտնենք այս մանիպուլյացիների ակունքը, դրանց տարածման կանալները ու ամենա դաժան կերպով արմատախիլ չանենք հասարակությունից: Պետք է այնպիսի ցուցադրական դաժանություն դրսևորել, որ դարեր անց մարդիկ հիշեն ու սարսափեն: Առաջին հերթին հենց մեր մարդիկ»:
Պարբերաբար լսելով, թե ինչ գազանություններ էին տեղի ունենում Տեր-Պետրոսյանի օրոք այլախոհների նկատմամբ, զարմանում եմ, թե…
Gepostet von Artur Danielyan am Freitag, 4. Januar 2019
