«Կեղծիք ու խաչագողություն ՝ ամեն օր, ամեն տեղ, ամեն տեսակի։ Մի ժողովուրդ, որ այսքան կեղծիքներ ու կեղծավորներ ունի, այսքան խարդախներ ու խաչագողեր ունի, չի սիրվի, որքան կուզե խելոք լինի, որքան կուզե գոռա ՝ թե կուլտուրական եմ ես… Նրա գործերը միշտ գետնին կմնան, որքան ուզում է գործիչներ ունենա։ Նրա մեջ կատարված հասարակական թե ազգային գործերը խախուտ են միշտ։ Նրա ամեն ընկերակցություն հենց սկզբից իր մեջ ունի քայքայման բոլոր սաղմերը»։
Հովհաննես Թումանյան. 1907 թ.