«Քուզիմ». համշենահայերեն սիրերգ

Էրգիքէ էլլուշ քուզիմ, Աստաղէ փէրնուշ քուզիմ,
Լուսնիկային մէշնան հէդ, Քէզի փութ էնուշ քուզիմ:

Երկինք բարձրանալ եմ ուզում, Աստղ բռնել եմ ուզում,
Լուսնի միջից Քեզ նայել եմ ուզում…

«Քուզիմ» Աաքագէ էրթա չի,

Թաքիդում փէրէվաձ ա,

Իսա ինչբէս աշխար ա,

Էմմէն դաղ խարէվաձ ա:

Էրգիքէ էլլուշ քուզիմ,

Աստաղէ փէրնուշ քուզիմ,

Լուսնիկային մէշնան հէդ

Քէզի փութ էնուշ քուզիմ:

Էրթուշ քուզիմ իսթի հէդ,

Այէ հէդրա էրթաք մէք,

Մէդօղում աշխարսիվա,

Լուսնիկա էլլօղ ուք մէք:

Ուզում եմ (թարգմանություն)

Արեգակը չի գնում,

Կարծում եմ խավարել է,

Այս ինչպիսի աշխարհ է,

Ամեն տեղ խառնված է:

Երկինք բարձրանալ եմ ուզում,

Աստղ բռնել եմ ուզում,

Լուսնի միջից Քեզ նայել եմ ուզում:

Ուզում եմ գնալ այստեղից,

Արի միասին գնանք մենք,

Մութ աշխարհիս վրա Լուսին ենք լինելու մենք։

Թարգմանությունը՝ ՍԵՐԳԵՅ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ

Գլխավոր խմբագիր ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության ազգագրության ինստիտուտի գիտաշխատող