«Մայրս մահանում էր, իսկ ես բեմում էի…». Եվգենի Պետրոսյանի անկեղծ զրույցը հայ հանդիսատեսի հետ
Advertisement 1000 x 90

«Մայրս մահանում էր, իսկ ես բեմում էի…». Եվգենի Պետրոսյանի անկեղծ զրույցը հայ հանդիսատեսի հետ

Բեմում Եվգենի Պետրոսյանն է, բայց հումորային մենախոսությունների վաստակավոր վարպետն այս անգամ ոչ միայն մենախոսում է, այլեւ պատասխանում հայ երկրպագուների հարցերին: Պետրոսյանն արդեն երկու օր է` Երեւանում է: Նոյեմբերի 20-ին Ռուսաստանում հայտնի հայ հումորիստը Արամ Խաչատրյան համերգասրահում հայ հանդիսատեսին ներկայացել էր թատերական ծրագրով, իսկ նոյեմբերի 22-ին, «Մոսկվայի տանը» կայացած հանդիպումն այլ ձեւաչափ ուներ: Այսօր խոսելու հերթը հանդիսատեսինն էր… Իսկ նրանց հարցերը շատ էին` հումորիստ դառնալու ճանապարհից, մինչեւ հայ հանդիսատեսի ջերմությունն ու հաջողության բանաձեւը: Պետրոսյանը պատրաստակամությամբ պատասխանեց հարցերին, կիսվեց հուշերով, իրեն բնորոշ հումորով ծիծաղեցրեց կամ էլ հուզեց անկեղծությամբ:

Ի դեպ, հանդիսականի շարքերում ոչ միայն մեծահասակներ էին, այլեւ ուսանողներ եւ դպրոցականներ, ինչը վկայում է հումորիստի խոսքերի ճշմարտացիությունը` հումորը ժամանակ չի ճանաչում:

«Ես սովորել եմ հասկանալ հանրությանը, հանդիսատեսի արձագանքը ինձ հուշում է` երբ են համաձայն, երբ է հետաքրքիր: Երբեն թվում է` Մորզեի այբուբենով ենք շփվում: Բայց անգամ լռության ժամանակ ես ձեզ լսում եմ: Երբեմն պատահում է`ինքս կատակ եմ անում, եւ այն չվերջացրած դուք հասկանում եք եւ սկսում ծիծաղել: Ձեր ծիծաղն ինձ համար ցուցանիշ է: Թե կյանքում, թե արվեստում փոխադարձ միմյանց հասկանալը շատ կարեւոր է: Երբեմն դրա բացակայությունը կարող է աշխարհը ցնցել կամ շրջել»,-համոզված է ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստը:

Ի դեպ, հանդիսականի շարքերում ոչ միայն մեծահասակներ էին, այլեւ ուսանողներ եւ դպրոցականներ, ինչը վկայում է հումորիստի խոսքերի ճշմարտացիությունը` հումորը ժամանակ չի ճանաչում:

«Ես սովորել եմ հասկանալ հանրությանը, հանդիսատեսի արձագանքը ինձ հուշում է` երբ են համաձայն, երբ է հետաքրքիր: Երբեն թվում է` Մորզեի այբուբենով ենք շփվում: Բայց անգամ լռության ժամանակ ես ձեզ լսում եմ: Երբեմն պատահում է`ինքս կատակ եմ անում, եւ այն չվերջացրած դուք հասկանում եք եւ սկսում ծիծաղել: Ձեր ծիծաղն ինձ համար ցուցանիշ է: Թե կյանքում, թե արվեստում փոխադարձ միմյանց հասկանալը շատ կարեւոր է: Երբեմն դրա բացակայությունը կարող է աշխարհը ցնցել կամ շրջել»,-համոզված է ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստը:

«Իհարկե եղել են պահեր, երբ տխուր ժամանակ էլ եմ բեմ բարձրացել: Մայրս մահանում էր, իսկ ես բեմում էի… Ինձ սովորեցրել են, որ բեմում ոչ թե աշխատում ես, այլ ելույթ ունենում: Դահլիճ մտնելով` խնդիրները պետք է թողնել դրսում, հանդիսատեսը չպետք է դա տեսնի: Բեմում կախարդանք է տեղի ունենում` ուզենք դա, թե ոչ: Բնազդաբար միտքդ փայլատակում է… Թե ինչպես է դա տեղի ունենում, նույնիսկ, գիտնականները չգիտեն: Երեւի մենք «համագործակցում» ենք երկնքի հետ…»:

Հայտնի հումորիստի հետ հանդպմանը ներկա էր նաեւ ռեժիսոր եւ լրագրող Կարեն Քոչարյանը, որը Պետրոսյանին նվիրեց իր գիրքն ու տարիներ առաջ նրա հետ անցկացրած հարցազրույցի տեսագրությունը:

Միասին նրանք վերհիշեցին նաեւ հումորիստի` տարիներ առաջվա այցը Հայաստան:

Ամբողջությամբ՝ style.news.am