«Գտնվելով բարդ աշխարհաքաղաքական տարածաշրջանում եւ արեւելյան սահմանների ողջ երկայնքով ունենալով ոչ պատերազմ-ոչ խաղաղություն լիճակը՝ Հայաստանում միշտ էլ պաշտպանության եւ անվտանգության հարցերին առաջնայնություն է տրվել: Այդ նպատակներին ուղղված ամեն տարվա բյուջետային հատկացումների ավելացումը եւ ժամանակակից սպառազինության ձեռքբերումը անհրաժեշտ ու կարեւոր քայլեր են, բայց կատարյալ ու անխափան պաշտպանական համակարգ ունենալու համար անհրաժեշտ է պարբերաբար թարմացնել եւ կատարելագործել աշխատանքին նպաստող մեխանիզմները, պետական մարմինների փոխգործակցության համակարգը, ինչպես նաեւ գտնել ժամանակի պահանջնրը բավարարող նոր լուծումներ: Պաշտպանական համակարգի մարտունակությունն ապահովելու համար անվտանգության միջոցների եւ մեխանիզմների արդիականացումն անհրաժեշտություն է:
Պարենային անվտանգության հարցերի լուծումն առանձնակի կարեւորություն ունի այն երկրների համար, որոնք չունեն առաջնային անհրաժեշտության ապրանքների սեփական արտադրություն: Հայաստանը դասվում է հենց այդ երկրների շարքին: Անվտանգության համար անհրաժեշտ միջոցների եւ պարենամթերքների հիմնական մասը հանրապետությունում չեն արտադրվում եւ ենթակա են ներմուծման, իսկ ներմուծում իրականացնում են գլխավորապես մասնավոր ընկերությունները: Հետեւաբար, օրինաչափ պահանջ է առաջանում պաշտպանական խնդիրներ լուծող կարգավորումներում ներգրավել նաեւ տնտեսության մասնավոր հատվածին:
Ազգային ժողովում նախորդ շաբաթ քննարկվեց եւ առաջին ընթերցմամբ միաձայն ընդունվեց «Նյութական պահուստի մասին» օրենքը, որում ընդգրկված են ժամանակի պահանջներին բավարարող այս բոլոր կարգավորումները: Օրենքի առանցքային դրույթներով նախատեսվում է պետական նյութական պահուստների ձեւավորմանը մասնակից դարձնել առաջնային նշանակության ապրանքներ՝ էներգակիրներ, հացահատիկ, շաքար, բուսական յուղ ներմուծող մասնավոր ընկերություններին: Վերջիններիս վրա կդրվի նաեւ ռազմավարական պաշարների պահուստը ձեւավորելու պարտականություն: Պետական արագ արձագանքման եւ զորահավաքային պահուստները կհամալրի պետությունը, եւ այն կհամարվի պետական սեփականություն»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: