Տպել
Նոր կորոնավիրուսի տարածմամբ պայմանավորված՝ աշխարհի բազմաթիվ երկրներ անցել են արտակարգ դրության՝ կոչ անելով, որոշ դեպքերում պարտադրելով պետական, կոմերցիոն, կրթական հաստատություններին հնարավորության դեպքում անցնել հեռավար գործունեության:
Ամբողջ աշխարհում հեռավարին անցնելու առաջին քայլերն արեցին լրատվամիջոցները: Հայաստանն էլ այս հարցում բացառություն չէր:
Հայաստանում արտակարգ դրություն հաստատվելուն պես՝ ՀՀ կառավարությունը ներկայացրեց նաև լրատվամիջոցների աշխատանքին վերաբերող սահմանափակումներ, որոնք ըստ իշխանությունների՝ պետք է նպաստեին, որ երկրում բացառվի խուճապը:
Հայաստանում լրատվամիջոցներին վերաբերող կարգավորումները դժգոհություն առաջացրեցին ինչպես երկրի մեդիա փորձագետների, լրագրողների, այնպես էլ միջազգային կառույցների մոտ:
Tert.am-ը փորձել է պարզել, թե ինչպես են այլ երկրներում աշխատում լրագրողները, արդյո՞ք այնտեղ էլ կառավարությունները հասարակությանը մատուցվող տեղեկատվությունը ենթարկում են գրաքննության:
Ուկրաինական «Էսպրեսո» հեռուստաընկերության «Կապիտալ» տնտեսական հաղորդաշարի հաղորդավար Անդրեյ Իանիթսկիյը՝ խոսելով իրենց երկրում հաստատված արտակարգ դրության մասին՝ պատմեց, որ ինքն ամեն ինչ անում է հեռակա կարգով, միայն շաբաթը մեկ պարտավոր է լինել նյուզրումում (աշխատասենյակ):
«Ավելի վաղ մենք հրավիրում էինք մեր հյուրերին մեծ տաղավար, բայց հիմա մենք օգտագործում ենք մեր փոքր սենյակը և հարցազրույցներ ենք անում Սքայփով կամ Վայբերով»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ լրատվամիջոցի վարկանիշը դրանից չի ընկնում, պարզապես հեռուստատեսային պատկերն է դառնում անորակ:
Ուկրաինայում, ըստ Անդրեյ Իանիթսկիյի, լրագրողներին տեղեկատվության տարածման վերաբերյալ ոչ մի կարգավորում, սահմանափակում չկա:
«Դու կարող ես գրել ամեն ինչ, բայց ապատեղեկատվության համար կարող ես տուգանվել»,- ասաց նա:
Հայտնելով իր կարծիքը Հայաստանում եղած սահմանափակումների, եղած պատժաչափերի մասին՝ ուկրաինացի լրագրողը նշեց, որ գուցե փափուկ սահմանափակումներն օգնեն խուճապ առաջացնելուց և ապատեղեկատվություն տարածելուց խուսափելուն: «Բայց արդեն կոշտ միջոցները կարող են վտանգել խոսքի ազատությունը»,- ասաց նա:
Վրաստանում, ըստ ազատ լրագրող Յանա Իսրայելյանի, պանդեմիան մոբիլիզացրել է հասարակության բոլոր շերտերին. բոլոր գլխավոր խաղացողները անսպասելիորեն ցույց տվեցին լավ օրինակ, այդ թվում և լրագրողները: Նրանց մոտ արտակարգ դրությունը սահմանված է մեկ ամսով՝ մինչև ապրիլի 21-ը:
«Հասարակությունը ստանում է ամբողջական տեղեկատվություն, թե ինչ է կատարվում համաճարակով քաղաքում: Լրագրողների համար ոչ մի սահմանափակում չկա»,- ասաց նա:
Յանա Իսրայելյանի խոսքով՝ պետական համակարգերը պարբերաբար ներկայացնում են մանրամասն տեղեկատվություն:
«Համաճարակի վերահսկման կենտրոնի ղեկավարը, գլխավոր ինֆեկցիոն հիվանդանոցի տնօրենը և այլ բժիշկներ ամեն օր հանդիպում են լրագրողների հետ և պատասխանում նրանց հարցերին: Բացի այդ՝ եթե լրագրողները ցանկանում են իրավիճակի մասին ավելին իմանալ, հրավիրում են մասնագետների իրենց հեռուստատեսային տաղավարներ և ուղիղ եթերով հարցազրույցներ անում կամ էքսկլուզիվ հարցազրույցներ անում օնլայն լրատվամիջոցների համար»,- ասաց նա:
Բացի պաշտոնական տեղեկատվությունից, ըստ Յանա Իսրայելյանի, Վրաստանում լրագրողները տվյալներ են օգտագործում բաց աղբյուրներից և սոցիալական ցանցերից:
«Բացի այդ՝ ԶԼՄ-ները մեկնաբանություններ են վերցնում օտարերկրյա փորձագետներից Եվրոպայից և ԱՄՆ-ից,- ասաց նա՝ նշելով, որ նման փոխադարձ համագործակցությունը հասարակության բոլոր շերտերի միջև շատ ոգևորող է,- ժողովուրդը վստահ է, որ իրեն չեն խաբում, այլ ամեն ինչ արդար ձևով ներկայացնում են»:
Ամբողջությամբ՝ tert.am
