«Մեկուսացված օր 16.
Դուրս եկա բալկոն հեծանիվ քշելու, դե իր բոլոր պարագաներով (ձեռնոց,դիմակ,ձևաթուղթ, հա իդեպ բալկոնը նայում է դեպի Մաշտոցի պողոտա), և ձեզ ինչ է՞ թվում ինչ տեսա, տեսա որ մենակ ես եմ գժվել բալկոնում հեծանիվ եմ քշում, իսկ փողոցում իրարանցում էր: Այնպիսի տպավորությունն ա որ ես մեր ժողովուրդը չի գիտակցում համաճարակ-վիրուսի վտանգը, հետո հիշեցի 2018 թվականի ապրիլ-մայիս հայտնի իրադարձությունները և հասկացա որ իրոք մեր ժողովուրդը չգիտակցելով ամեն բանի ընդունակ ա… ինչ ասեմ հարգելի ժողովուրդ, կրկնեմ պապուս հայտնի խոսքերը, դե էն էլի,որ ամեն մարդու սրած բիզը մտնում ա իր… Չնայած մարդուն ինչ լինում ա, իր խելքից ա լինում,խելքի եկեք, խելքի… Էէէէ ձեր մասին է ասած՝ «ինադ արեց էլերին, քամակը տվեց գելերին», ընտրել եք դիմացեք, ու մի բողոքեք:
Հ.Գ. Հա իդեպ վիրուսները ու ինֆեկցիոն հիվանդությունները բուկետով էն գալիս, երկու տարում երկուսը եկել են, սպասենք երորդին, пришла беда – отворяй ворота…»
Արթուր Թովմասյան