Տպել
Շատ հաճախ դատողություններ ենք անում հայոց լեզվի, Հայ Առաքելական Եկեղեցու կարգավիճակի, ընտանեկան արժեքների մասին, բայց դիտարկում ենք զուտ նպատակահարմարության տեսանկյունից՝ անտեսելով, որ դրանք նախևառաջ սահմանադրաիրավական արժեք ունեն, և պետությունը պարտավոր է այս առնչությամբ կոնկրետ քայլեր ձեռնարկել, այսօր կայացած քննարկման ժամանակ ասաց իրավաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Գևորգ Դանիելյանը:
«Այն արժեքները, որոնց պաշտպանության համար մենք այս կամ այն չափով արտահայտվում ենք, սահմանադրաիրավական արժեք ունեն, և Սահմանադրության երկրորդ գլխով, որը վերաբերում է մարդու իրավունքներին և ազատություններին, մենք ոչնչի չենք կարող հասնել, եթե սահմանադրական կարգի հիմունքները պատշաճ կարգով պաշտպանված չլինեն», – ասաց նա:
Հարցին, թե ներկայիս գլոբալիզացիայի պայմաններում ազգային արժեքների պաշտպանության նախաձեռնությունը չի՞ դառնա ազգին ինքնամեկուսացնելու պատճառ, Դանիելյանն պատասխանեց՝ երբ փորձում են արժեհամակարգի պաշտպանության քայլեր ձեռնարկել, հաճախ տպավորություն է ստեղծվում, որ միգուցե դա դրական է, բայց մի օր կարող է հանգեցնել պետության մեկուսացմանը՝ դրանից բխող բոլոր բացասական հետևանքներով:
«Օրինակ՝ Եվրամիության անդամ երկրներ կան, որոնք Ստամբուլյան, Լանզարոտեի կոնվենցիաները չեն վավերացրել: Երկրներ կան, աստիճանաբար հետընթաց են արձանագրում: Այսինքն՝ միանշանակ ասել, որ զարգացումները գնում են գլոբալիզացման՝ այն տեսակետով, որը հաճախ հրամցնում ենք հանրությանը, այդպես չէ: Վավերացնող երկրներն էլ բոլորովին այլ մոտեցումներով ու չափանիշներով են կիրառում այդ կոնվենցիաները», – նշեց նա:
Դանիելյանի խոսքով՝ թեև հայտարարվում է, որ ընտանիքի կոնցեպտին ընդհանրապես «ձեռք չեն տալիս», բայց դա ընդամենը պարզունակ հայտարարություն է:
«Միևնույն է՝ ակնկալում են, որ համասեռամոլներին պետք է ընտանիքի անդամի կարգավիճակին հավասարեցված կարգավիճակ տրվի, և թույլ տան նաև երեխաներ որդեգրել՝ ասելով, որ խտրականության արգելքի սկզբունքը սա է թելադրում:
Մենք արտոնություն ենք վերապահում մարդկանց, որոնք ընտրել են մի ճանապարհ, որին ո´չ դեմ ենք արտահայտվում, ո´չ քարոզում ենք, ասում ենք՝ մի վերապահեք արտոնություններ: Եթե համասեռամոլին թույլ են տալիս երեխա որդեգրել, կամ նախատեսում են, որ կարող է այդպիսի բան լինել, ուրեմն՝ դեմ են գնում երեխայի լավագույն իրավունքներին, որովհետև Սահմանադրությունը երեխայի իրավունքների լավագույն շահերը համարում է գերակայող: Եթե առաջանում է կոնֆլիկտ չափահաս քաղաքացու և երեխայի միջև, ապա պետք է գերակայեն երեխայի իրավունքները», – ասաց Գևորգ Դանիելյանը:
