Տպել
Սարգիս և Մարիամ Միրզախանյանները կորցրել են իրենց երկու որդիներին։ Վարդան Միրզախանյանը զոհվել է 2020թ. նոյեմբերի 7-ին Շուշիում։ Այս տարվա փետրվարի 2-ին հիվանդությունից մահացել է նրանց 5-ամյա որդին՝ Ալեքսը։
Ընտանիքն ապրում է Արարատի մարզի Լուսառատ համայնքում, կիսաքանդ պանելային շենքի առաջին հարկում։
27-ամյա Վարդան Միրզախանյանը ծառայում էր ոստիկանության ներքին զորքերում, շարքային ծառայող էր։ Ռազմական գործողություններին մասնակցել է սեպտեմբերի 27-ից։ Սկզբում եղել է Քարվաճառում, Հադրութում, հետո տեղափոխվել է Շուշի։ Վարդանն ամուսնացած էր։ Ապրում էր Մասիսի շրջանի Սիս գյուղում։ Այն տունը, որտեղ տղան կնոջ հետ բնակվում էր, ծանոթներից մեկը ժամանակավորապես անհատույց տրամադրել էր ամուսիններին։ Երեխա չունեին։ Մայրն ասում է՝ չգիտի՝ ուրախանա, թե՞ տխրի, որ որդին ժառանգ չունի։
Սարգիս Միրզախանյանը
Վարդանի աճյունը ծնողները գտել են զոհվելուց օրեր անց՝ նոյեմբերի 14-ին։ Սարգիսը որդու մարմինը ճանաչել է դաջվածքից։ Ծնողները կարծում են, որ Վարդանը զոհվել է ԱԹՍ-ի հարվածից։ Հոր խոսքով՝ Վարդանի մարմնի վրա բեկորներ կային։
Վարդանի զոհվելուց հետո ոստիկանության ներքին զորքերի աշխատակիցներն այցելել են Միրզախանյաններին, դրամական օգնություն են տրամադրել, սառնարան նվիրել։
Պատերազմում զոհվել է նաև Սոֆյայի փեսացուն, որը Վարդանի ընկերն էր։ Նրանք որոշել էին պատերազմի ավարտից հետո ամուսնանալ։
Սոֆյա Միրզախանյանը
Ընտանիքն ապրում է սոցիալական ծանր պայմաններում։ Ապրուստի հիմնական միջոցը հողագործությունն է։ Ամուսիններն օրավարձով աշխատում են գյուղացիների դաշտերում ու այգիներում։ Աշխատանքը սեզոնային է, այս պահին նրանք գործազուրկ են։ Մարիամը պատմում է, որ իր երեխաները դժվար մանկություն են ունեցել։ «Շատ բաներից են զրկված եղել, սովորել էին, որ շատ բաներ չունենք, չկա, հիմա ինձ եմ մեղադրում, որ երեխաներիս համար չեմ կարողացել լավ մանկություն ապահովել, բայց համ էլ շատ զուսպ են եղել, երբեք ոչինչ չէին ուզի կամ ստիպի, որ գնենք, էրեխեքս, մի լավ օր չտեսած, գնացին էս աշխարհից»,- ասում է Մարիամը։
Մարիամ Միրզախանյանը
Մարիամն ասում է, որ ապրելու իմաստը կորցրել է, բայց մյուս զավակներին մենակ թողնելու իրավունք չունի։
Ամբողջությամբ՝ hetq.am
