Տպել
Երբ սակավաշնորհ մեկը մշակույթի վաստակավոր գործիչ է դառնում, անտառաճանաչը՝ գիտությունների դոկտոր ու ակադեմիկոս, դասալիքը՝ շքանշանների ասպետ, ինչու՞ պետք է այս կամ այն գյուղապետը, «կոլխոզի նախագահը» կամ «ժեկի վարիչը» վարանի իր անունով փողոց, դպրոց, համայնք… սար, ձոր ու գետ վերանվանել: Ումի՞ց է պակաս:
Թեմայի շուրջ իր խոսքն է ասում Երևանի Հովհաննես Թումանյանի անվան թանգարանի տնօրեն Նարինե Թուխիկյանը:
