Պատերազմների պատմության մեջ լսե՞լ եք դեպք, երբ հաղթած երկրի բանակի հրամանատարը ճոխ ճաշկերույթ կազմակերպի թշնամի պետության մի քանի տասնյակ գերեվարված սպաների, հրամանատարների ու զինվորների պատվին:
Ես չէի լսել:
Այդ հրամանատարը ԴՐՈՆ է, որը 1918 թվի դեկտեմբերին հայ-վրացական պատերազմում փայլուն հաղթանակ տանելուց հետո, հանճարեղ ռազմագետի հմտությամբ՝ թշնամուն պարտադրեց հարգանք տածել Հայոց բանակի և հայ զինվորականության հանդեպ:
Սիմոն Վրացյանը գրում է.
«Ես հիշում եմ Երևան բերված մի քանի տասնյակ վրացի սպաների և բարձրաստիճան զինվորականների պատվին տրված մի ճաշկերույթ Հայաստանի սպարապետության կողմից:
Իրենց բարքերին հատուկ՝ վրացի գերիների լեզուները արագ բացվեցին և գինու հետ միասին սկսեցին հոսել նաև բաժակաճառեր:
Պերճախոս զինվորականներից մեկը բաժակ պարզեց.
-Ես առաջարկում եմ խմել տաղանդավոր ու վեհանձն զորահրամանատար Դրոյի կենացը: Ես առաջարկում եմ խմել հայ և վրացի եղբայրական ժողովուրդների կենացը: Ուռռա՜…»
Այո, նման բան եղել է ազգերի պատմության մեջ: Ազգերի՛, ոչ՝ վայրի ցեղերի:
Օգտվելով առիթից՝ շնորհավորում եմ վրաց ժողովրդին Վրաստանի անկախության օրվա առթիվ:
#გილოცავთ_დამოუკიდებლობის_დღეს
Աիդա Ներսիսյանի էջից