Տպել
Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Շիրակի պետհամալսարանի ռեկտոր Սահակ Մինասյանի թալանչիական գործունեության վերաբերյալ նոր փաստեր են հայտնվել… Պարզվում է, նախորդ ռեկտորից ժառանգած 500 միլիոն դրամը փոշիացնելու և գրպանելու քաղաքականության հիմքերը դրվել են հենց այն պահից, երբ կրթական գործի Կոլումբոս Մինասյանը ոտքը բուհ դրեց…
Մինասյանի առաջին նախաձեռնություններից մեկը եղավ ռեկտորի կաբինետի վերանորոգումը, չնայած այն հանգամանքին, որ նախորդ ռեկտորը բավական լավ վիճակում գտնվող կաբինետ էր ժառանգություն թողել ներկայիս ռեկտորին… Սակայն Մինասյանը բավական արագացված տեմպերով այն քարուքանդ արեց, որի պատասխաններն արդեն պարզ են, թե ինչու…
Նախ, նա ձերբազատվեց նախորդ ռեկտորի կաբինետում գոյություն ունեցող գրադարանից… Համոզված եմ,որ Սահակ Մինասյանը ՀՀ եզակի բուհի ռեկտորն է,որի կաբինետում չկան գրքեր… Հենց սրանով է նաև բացատրվում գրքատյաց ռեկտորի կողմից բուհի գրադարանային ֆոնդի կեսից ավելիի ոչնչացումը, որի արդյունքում 15 տոննա գիրք է հանձնվել մակուլատուրա… Երկրորդ և ամենակարևոր հանգամանքը՝ վերանորոգման պատրվակի տակ ահռելի գումարների մսխումն էր…
Օրինակ, ըստ հավաստի տեղեկությունների,որի մասին բազմիցս բարձրաձայնել են բուհի նախկին և ներկա շատ աշխատակիցներ, այդ թվում նաև հաշվապահները,որոնք բավական լավ տեղյակ էին Սահակ Մինասյանի ակտիվ ֆինանսական և առևտրային գործունեությունից, ռեկտորի կաբինետի սանհանգույցի վերանորոգման համար բուհի բյուջեից դուրս է գրվել, չզարմանաք, 10 միլիոն դրամից ավել գումար՝ մոտ 21 հազար դոլլար…
Ռեկտորի սանհանգույցն իրենից բավական փոքր և ոչ շքեղ սենյակ է ներկայացնում՝ զուգարանակոնքով, լվացարանով, փոքրիկ «կաբինայով» և միայն հիմարը կարող է հավատալ,որ այդ ամենի վրա ծախսվել է այդքան մեծ գումար…
Այսինքն՝ սանհանգույցի վերանորոգման պատրվակի ներքո ահռելի գումարներ են դուրս գրվել բուհի բյուջեից…
Նույն կերպ կարելի է մեկնաբանել նաև ռեկտորի կողմից 2,4 միլիոն դրամ արժողությամբ չհրկիզվող պահարանի գնման փաստը,որը բավական մեծ աղմուկ էր ժամանակին բարձրացրել բուհում…
Հետաքրքիր է, ի՞նչ փաստաթղթեր է պահում պարոն Մինասյանն իր 5 հազար դոլլար արժողությամբ չհրկիզվող պահարանում…
Ըստ հավաստի տեղեկությունների՝ ռեկտորն ահռելի գումարներ է դուրս գրել սեփական կաբինետի և հանգստասենյակի վերանորոգման համար,սակայն բուհի աշխատակիցներին հայտարարում է, որ դա նվեր է…
Նվեր մեկից, ով քաղաքագետի գիտական աստիճան ունի, այսինքն՝ հայրիկն է այդ կոչումը որդու համար գնել, մեկից,ով ամբողջ կյանքում չի աշխատել և զբաղված է պարտքեր կուտակելով և հայրիկի գողացածը մսխելով ու լափելով…
Պարոն Մինասյանը բավական մեծ գումարներ է դուրս գրել նաև սեփական կաբինետի կահավորման համար…Երևանից գնված կահույքը մի անգամ հետ է ուղարկվել մայրաքաղաք և նորն է բերվել բուհ,քանի որ նախկին կահույքը ռեկտորի դուրը չի եկել…
Ու այդ կահույքի տանել-բերելը ևս վճարվել է համալսարանի բյուջեից… Էլ չենք ասում,թե ինչ գումարներ են մսխվել բազմաթիվ ֆուրշետների՝ նախաամանորյա, մագիստրոսների դիպլոմների հանձնման և այլն ժամանակ, ինչպես նաև էժանագին և անճաշակ համերգների վրա,սիրելիներին և յուրայիններին աստղաբաշխական աշխատավարձեր սահմանելու և այլնի վրա…
Պարոն Մինասյանը նախորդ ռեկտորի կողմից կազմած նախահաշիվը խախտելով մոտ 30 միլիոն դրամ՝ 62 հազար դոլլար գումար է ավել ծախսել երկու մարզադահլիճների վերանորոգման և բուհի ջեռուցման համակարգի ստեղծման վրա…
Հետաքրքիր է, ինչո՞ւ և ո՞ւմ հաշվին…
Սկսելով բուհի բյուջեի սեփականաշնորհումը’ սեփական կաբինետի վերանորոգման պատրվակով ահռելի գումարներ դուրս գրելով,ռեկտոր Մինասյանը հասավ նրան,որ բուհի դահլիճի վերանորոգման համար գիտխորհուրդում հայտարարեց,որ բյուջեից ծախսել է 118 միլիոն դրամ՝250 հազար ԱՄՆ դոլլար (100 միլիոն դրամ դահլիճի վերանորոգման համար և 18 միլիոն դրամ որպես համաֆինանսավորում Համաշխարհային Բանկի ծրագրի շրջանակներում), առանց դահլիճի կահավորման և տեխնիկական վերազինման,ինչպես նաև 25 միլիոն դրամ՝52 հազար դոլլար է ծախսել համալսարանի բուֆետի վերանորոգման համար…
Հիմա արդեն պարզ է, թե ինչու 2016թ. հուլիսին 500 միլիոն դրամ բյուջե ժառանգած ռեկտորը 2017 թ. սեպտեմբերի սկզբներին հայտարարեց, որ բուհի բյուջեն դատարկ է և դիմեց ապօրինի միջոցների դասախոսների հաշվին խնայողություններ անելու նպատակով. հենց այդ նպատակով էր «բարեփոխաշինիչ» ռեկտորը բուհում ներդնում ինտեգրված ուսուցումը,որով փորձում էր դասախոսներին պարտադրել անվճար պարապել հեռակա կուրսերի ուսանողների հետ,կրճատում էր 50 տոկոսով այն կուրսերի լսարանային ժամերը, որոնք համարում էր թերբեռնված.նպատակը մեկն էր՝ այստեղ ևս կրճատել դասախոսների աշխատավարձերը…
Հ.Գ. Պարոն Մինասյանը և իր որոշ հյուրերը թող զմայլվեն դավադրությունների տեսության մոլի երկրպագու ռեկտորի միջազգային ստանդարտներին համապատասխանող 118 միլիոն դրամանոց դահլիճով, 25 միլիոն դրամանոց բուֆետով, 10 միլիոն դրամանոց սանհանգույցով…
Իսկ բուհի ուսանողներին և անձնակազմին մնում է ամեն օր առնչվել և բավարարվել խորհրդային ժամանակաշրջանի լսարանների կահավորումով, մակուլատուրա հանձնված 15 տոննա պիտանի գրքերով, «պպզովի» զուգարաններով և խայտառակ անկազմակերպ ուսումնական գործընթացով… Ու հիմա, ռեկտոր Մինասյանն անձնական աուդիտորներ է բերել բուհ և նրանց միջոցով փորձում է սրբագրել հանցագործությունները, որոնց հետևանքով ՇՊՀ-ն բոլոր առումներով հայտնվել է խայտառակ վիճակում…»:
