Տպել
Կարմեն Դավթյանի հրապարակումը.
Ազնիվ եղեք ու ասեք․
-Մենակ իմ հետ կարա ըսենց բաներ ըլնի․
– Ես ու Սերժ Սարգսյանը նույն օրը ծնվեինք․
-ԱԺ-ում պատուհանի բազրիքի վրա նստած լինեմ, Վանոն գա, ասի՝․
-Հըը, Աստված չկա․
Ասեմ՝ ձայնագրում եմ, ասի, հա՝ ձայնագրի․
-Աստված չկա․
-Հետո չտպեմ, մի երկու օր հետո հանդիպենք, ասի․
-Խի չես տպել․
Ասեմ․
-Ուզում ես՝ կտպեմ, ասի՝ չտպեմ, Աստված վրադ չբարկանա․․․
-Չէ, տպի․
Տպեցի․
-Ուղիղ քառասուն օր հետո իշխանությունը ՀՀՇ-ն տվեց
․․․
Դե էն, որ վեջին անգամ ես էի Վազգենին կառավարությունում տեսել՝ 1999-ի հոկտեմբերի 27-ին․
-Էդ էլ գիտեք․․
-Էսօր էլ Էջմիածնի սբ․ Գայանեում Այլակերպությյան Պատարագի եմ․
-Մեկ էլ շուռ գամ, տեսնեմ՝ կանգնած եմ ուղիղ՝ Կարեն Պետրոսյանի /«Նոր Հայաստան՝ նոր Հայարապետ» շարժմամ ղեկավար, ինձ չի ճանաչում/ կողքին, Պատարագն է երգում․
Ասի՝ միանամ, ես էլ երգեմ, Տերը քայլի մեր առջևից․
-Մարդու գործը հեչ անի․
Երգուու՜մ ենք․
-Խաղաղություն ամենայն աշխարհին, սրբո եկեղեցվույն ու ամենայն ուղղափառ եպիսկոպոսաց, եպիսկոպոսապետին և պատվական Հայրապետին, Ամենայն հայոց տյառն-տյառն Գարեգին սրբազնագույն կաթողիկոսին․․․
Մեկ էլ իմ «կողակից» Կարենը հանկարծ հիշեց, որ վերջին տողերը չպիտի երգի․․․ միանգամից լռեց․․․
-Անչափ հետաքրքիր զարգացումներ եղան հետո․
Բայց այդ մասին․․․
Երեքշաբթի՝ «Հրապարակում»…
