Տպել
Այսօր ինչ որ շնաբարո դուսպրծուկ, անհայտ սեռի ու ծակման քպ-շնիկ Գյումրիում ակցիա է արել փորձել անարգել մեր հերոսների արձանախումբը, մեր սուրբ օջախը:
Նախ դեպքի մասին, որը դարձրեցին առիթ իրենց պիղծ սոռսական ծրագրերը ու տխրահռչակ ստամբուլյան կոնվենցիան pr -ելու համար: Այո սարսափելի դեպք էր, որը պետք է մշտապես դատապարտել, բայց սա ընտանեկան բռնություն չի, սա մարդու սեռի դեմ ուղղված հանցանք չի, սա ծանր հանցագործություն է, նման դեպքեր, ցավոք, մշտապես եղել են ու էլի կլինեն, կախված երկրի քաղաքական ղեկավարության կոմպեցենտ լինելուց, կարող են լինել շատ կամ քիչ: Ավելին, չզարմանաք, եթե մի օր պարզվի, որ դեպքը հենց իրենց կազմակերպածն էր, հակառակ դեպքում ոնց կբացատրեք, որ իրենց լակոտներին մի հատ հայոյանք տվողին կարող են ոստիկանական բարդ օպերացիաներով ձերբակալել, օրեր շարունակ ԶԼՄ-ներով ցուցատրել, իսկ սրա դեմքն էլ չտեսանք, ուր մնաց կարողանայինք քաղաքում դարձնել պարսավանքի առարկա:
Ինչ վերաբերվում է ակցիային, երբ օջախ բառը գրել է գետնին, դու ինչ գիտես օջախն ինչ է, դու ինչ գիտես ընտանիքը ինչ է, հայկական օջախը սրբություն է, և իրեն հարգող ոչ մի տղամարդ երբեք չի ոտնահարի այդ սրբությունները: Դարեր շարունակ օջախն է այս ազգին պահել, որ ձեր նմանները այսօր գիշեր ցերեկ բզկտեն այդ կատարյալ ինստիտուտը:
Տատս ասում էր, եթե տան գլուխը ձիգ չէ, ով ասս կարող է մտնել ու պղծել: Այո այսօր մեր երկիրն էլ գլուխ չունի, դրա համար ձեր նման պիղծերը գլուխ են բարձրացրել:
Ի դեպ նորմալ հանգամանքներում ձեր նմանների ոտքը Գյումրիում չպիտի լիներ, ուր մնաց մի հատ էլ ակցիա աներ:
Հ.Գ 20-րդ դարասկզբին Գյումրին ուներ մոտ 20 000 բնակչություն և երկու տասնյակի հասնող ժանդարմներ, ու գիտեք ինչու, որովհետև կար ընտանիք, կար ավանդույթ ու չկային նման պրախոդով այլասերվածներ…
Կարապետ Պողոսյանի էջից:
