Իզաբելլա Աբգարյանի գրառումը.
«Հոնքը դզելիս աչքը չհանենք…
Այն որ կրթօջախներում պիտի տեղի ունենա ապակուսակցականացում և միջավայրի առողջացում անհերքելի անհրաժեշտություն է:
Բայց.. մի կարևոր նրբություն կա: Դպրոցականների աչքի առաջ չի կարելի ծաղրի առարկա դարձնել դեռ երեկ իրեն դասավանդողին: Կարող ենք արժեզրկել ուսուցչի հավաքական կերպարը և շատ վատ բանի հանգեցնել:
Ուսուցչի կերպարը պիտի պատվանդին բարձրացնենք, այլ ոչ թե փշրենք:
Կարծում եմ, ճիշտը երեխաներին հեռացնելն է «դեպքի վայրից», ճիշտ այնպես, ինչպես առանց նրանց ծնողական ժողովներ ենք անում»: