Կարեն Անտաշյանի գրառումը.
Մարդու կենսական ուժերը սպառող ամանախորամանկ հոգեբանական ծուղակը այն անհիմն նախապաշարումն է, որ աշխարհն անպայման ըստ արժանվույն պետք է գնահատի քո բացառիկությունը ու շնորհակալություն հայտնի քո արածի կամ եղածի համար: Աշխարհը լիքն է բացառիկ արարածներով, ճամփիդ նայի: Չէ՞ որ ինչ անում էս` քեզ համար էս անում ի վերջո: