«Մի քանի նկատառում․
-Փաշինյանի՝ «Էխո Մոսկվի»-ն տված հարցազրույցի մասով․
Նա ասել է․
-Վախենում եմ, որ ժողովուրդը կհիրասթափվի ինձանից․․․
․․․Սա արդե նորություն է․
-Ենթագիտակցական խորը բացվածք․
Մինչ այս չլսված բնութագրական ֆրազեոլոգիա․․․
Մի խոսքով՝
-Վախեցեք ձեր վախերից, նրանք կատարվում են․
Արեւելյան իմաստնությունն է ասում
Հ․Գ․
Ժողովուրդը միակ արգումենտն ու ռեսուսն էր, որ ուներ Փաշինյանը․․․
-Ու թե նման բան է ասել, ուրեմն․
-Ոչ թե վախենում է․
-Այլ փաստն արդեն կայացել է․․․
-Ցավում եմ, սակայն հազար անգամ զգուշացրինք․
-Գունավոր հեղափոխությունների էյֆորիան շատ արագ է փոխարիվում․
-Հիասթափության էյֆորիայով․
-Ուստի նույն արեւելյան իմաստնությունն ասում է․
-Գտել ես, մի հրճվիր, կորցրել ես, մի տխրիր․․․
Հեղափոխությունը չէր արվում Փաշինյանի կամ ժողովրդի սիրուն աչքերի համար․
-Հեղափոխություններն արվում են կոնկրետ ու լուրջ խնդիրների լուծման համար․
-Խաղի, աշխարհի տերերի կողմից․
-Որոնք կոնկերտ պատասանների են սպասում՝ այս պահն․
Հ․Գ․
-Մի բան էլ Ալիեւի որդու՝ Փաշինյանի ցանկության, այն է՝ իր որդու նման ծառայելու մասով․
-Գիտենք՝ Ալիեւի որդին ծանր հիվանդ է քաղցկեղով, եւ երկար բուժվում է Իսրայելում․․․
-Եսիմ՝ հարմա՞ր է նման բան ասելը․․․»: