Տպել
Արթուր Դանիելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Հին ու փորձված ձև կա: Գերմանացիք առաջին համաշխարհայինի ժամանակ Լոնդոնում և Եվրոպական այլ մայրաքաղաքներում թաքնվող ռուս (քաղաքացիությամբ, բայց ոչ ազգությամբ, այս գործի համար պետք էին ամենա հալածված անձինքն, ռսներն էլ դե միշտ հակասեմիթ են եղել, ամեն ինչ շատ պարզ ու տրամաբանական էր) արմատական հակապետական ակտիվիստներ էին գտնում, ուղարկում Ռուսաստան՝ այդ երկիրը ներսից քայքայելու նպատակով, ու ֆինանս չէին խնայում այդ գործի համար: Փողը բերում, բոլշևիկներին էր տալիս Ալեքսանդր Պարվուսը: Նույն մարդը նաև երիտթուրքերին էր ֆինանսավորում, և իրենց քարոզչական թերթի խմբագիրն էր, բայց արդեն իր իսկական անունով՝ Իզրայել Լազարևիչ Գելֆանդ: Ներքին խժդժությունների արդյունքում Ռուսաստանը, ինչպես հայտնի է, ահագին կորուստներով դուրս եկավ պատերազմից: Իմիջիայլոց, պատերազմի սկզիբն էլ էր նույն Պարվուս-Գելֆանդենց հաշվին՝ երիտ բոսնիացիքի անդամ Գավրիլո Պրինցիպի ահաբեկչությամբ: Ռուսական կայսրությունը դադարեց գոյություն ունենալ, ռուս ժողովուրդը կորցրեց Բալկանները, Բոսֆորը վերցնելու շանսը և լիքը այլ ռազմավարական հողեր: Եղածը մի երկու մանեթ փողն էր ու մի քանի կյանքից աբիժնիկ պայքարիստ»:
