Քաղաքական այս բուռն զարգացումների թոհուբոհում չմառանանք նաև, որ շուտով Երևանի ավագանու ընտրություններն են, իսկ մենք էլ, շարքային երևանցիներս, բավականին հարցադրումներ ունենք՝ ուղղված մեր ապագա ավագանուն:
Օրինակ, մի կարևոր խնդրի մասին եմ ցանկանում նրանց հիշեցնել՝ դա դեռևս անցյալ տարի «Ելք» դաշինքի կողմից նախաձեռնած փողոցների այսպես կոչված ապաբոլշևիկացման գործընթացն էր, որը կանգնեցվեց «վերևների» հրահանգով՝ Ռուսաստանից բացասական արձագանքների արդյունքում:
Այո, նախկին իշխանավորների օրոք՝ այդ վաղուց արդեն հասունացած գաղափարը չհաջողվեց իրականացնել, բայց դա չի նշանակում, որ այդ ամենն այդպես էլ մոռացվելու է: Հարգելի ապագա ավագանու անդամներ, ամոթ է, եկեք վերջապես մաքրենք այդ խարանը մեր մայրաքաղաքի փողոցների վրայից՝ Կասյանի, Միկոյանի, Ամիրյանի, Ֆրունզեի, Բուդյոննու և այլ նմանատիպի անձանց անունները, որոնք մեզ համար ոչ մի արժեք չեն կարող երբևիցե ներկայացնել: Եկեք չթողնենք իր մեջ բացասական հիշողություն կրող այդ անվանումները մեր ապագա սերունդներին որպես բեռ:
Վրաստանում դա վաղուց է արված, անգամ հատուկ հրամանագիր է դրա վերաբերյալ ընդունված, և ամեն ինչ արդեն ապաբոլշևիկացված է՝ և բնակավայրերի, և փողոցների, և դպրոցների անվանումները: Հիշո՞ւմ եք, ինչպես Լենինգրադյան փողոցը չհաջողվեց անվանակոչել Մոնթեի անվամբ և ինչ անհեթեթ փաստարկներ էին բերվում այդ ամենը հիմնավորելու համար: Դե ուրեմն՝ գոնե հիմա եկեք սպանենք մեր մեջի ստրուկին՝ դրանից հետո, հավատացեք, օտարները մեզ շատ ավելի կհարգեն ու հաստատ արդեն հաշվի կնստեն մեր հետ: