Նապոն անտառում իրա համար ֆռֆռում ա, մեկ էլ՝ նայում ա վերև. արծիվը հետ-հետ ա թռնում:
-Արծիվ ախպեր, էս ի՞նչ խաբար ա:
-Իրավիճակ ա փոխվել, Նապո ջան, արդեն սենց էլ ա կարելի:
Նապոյի խելքը մտնում ա: Սկսում ա զադնիով անտառում ֆռֆռալ: Մեկ-երկու դեմ ա տալիս գելի…: Դե՝ գելի խոչընդոտին:
-Այ գել, էս ինչե՞ր ես անում: Էս իրավիճակի փոփոխությունը հեչ քո վրա չի ազդո՞ւմ:
-Չէ, Նապո ջան, էդ իրավիճակը վերևների համար ա փոխվել: Ստեղ՝ ներքևներում ոնց կար, տենց էլ մնում ա:
ՀԳ. Ինչքանով առել, էտքանով ծախում եմ 🙂