Տպել
Վերլուծաբան Հրանտ Տէր-Աբրահամյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Ազնիվ խոսք, էն բոլոր խնդրահարույց նշանակումներն՝ աղմուկ հանած, քննադատված ինձ համար ավելի հասկանալի են քան Մեսչյանինը: Հասկանալի, չի նշանակում լավ կամ վատ: Նշանակում է՝ հասկանալի:
Այսինքն՝ կարող եմ պատկերացնել, հասկանալ, ենթադրել դրանց մոտիվացիան, նպատակը, հաշվարկը:
Սխալ կամ ճիշտ, բայց տրամաբանությունը:
Ինչի՞ Մեսչյանին: Լրիվ լուրջ չեմ հասկանում:
Ասենք, օրինակ, ինչի՞ ոչ Ալեքսանդր Վարպետյանին (նա էլ ճարտարապետ է):
Չնայած լավ է գոնե ոչ, ասենք, Արսինե Խանջյանին կամ Սիսթեմի Սերժին:
Նրանք էլ լավ հայեր են:
Մյուս կողմից, Հախվերդյանը մնաց: Նա էլ ավելի լավ երգիչ էր:
Լոոլ:
Հավելում:
Կնախընտրեի, որ Երևանի գլխավոր ճարտարապետի պաշտոնին որևէ մեկին նշանակելուց առաջ հրապարակային քննարկում լիներ, ներկայացվեին մի քանի թեկնածուներ, որոնք էլ ներկայացնեին իրենց պատկերացումները քաղաքի ճարտարապետական զարգացման մասին:
Նման պատասխատու պաշտոնի համար այսպիսի թափանցիկ գործըթնացն ավելի տրամաբանական կլիներ»:
