Տպել
Արթուր Ղազինյանի հրապարակումը.
«Մարգարեական խոսքեր են, որ գրվել են դեռ 20-րդ դարի սկզբին՝ Հովհաննես Թումանյանի կողմից։
«Որովհետև շատերը ժողովուրդն ու ամբոխը շփոթում են իրար հետ:
Սրանք հակառակ բաներ են։
Ժողովուրդն իմաստուն է, ամբոխը` հիմար։
Ժողովուրդը ծանր է, ամբոխը` թեթև։
Ժողովուրդը մեծահոգի ու բարի է, ամբոխը` դյուրագրգիռ, վտանգավոր, չար։
Ժողովուրդը խաղաղասեր է, ամբոխը` կռվարարար։
Եվ ամբոխամիտ ու ամբոխավար մարդիկ երբեմն ամբոխի գլուխն անցնելով, որ մի շատ հեշտ բան է, տիրում են ժողովրդին ու նրան գցում զանազան կրակների ու կռիվների մեջ, որ նա չի էլ երազել»
Ամենայն Հայոց Բանաստեղծ
Հովհաննես Թումանյան»
