Աշոտ Ասատրյանի հրապարակումը.
«Ինձ մի հարցա տանջում, պետական մակարդակով ոչ մեկին չի հետաքրքրում, թե որոշ հնդիկներ Հայաստանում ի՞նչով են զբաղվում։ Վերցնում են քաղաքի գրեթե բոլոր հնարավոր վարձով տարածքները ու անզեն աչքով էլ նկատելի է, որ այդ տարածքներում գործ չեն անում, մի քանի կտոր ապրանք են լցնում, մի հոգի մի քանի ժամ նստումա ու վերջ։ Եթե նույնիսկ տարածքում առկա բոլոր ապրանքները միանգամից վաճառվի, տարածքի վարձի գումարը անգամ չեն հանի։ Բայց մարդիկ տենց նստում են, մեր խանութում երկու օր առևտուր չի լինում արդեն պարտքով փող ենք ման գալիս։
Չի կարա էլի մարդ անիմաստ տեղը տարածքի փող տա, գործ չանի ու էտ տարածքը պահի։ Կարողա էտ ամեն ինչի մեջ ինչ-որ մութ բան կա, որ մենք չենք հասկանում»։