Կարմեն Դավթյան. «#Երկուսը սև, մեկը՝ սպիտակ», «#Երկուսը որձ, մեկը՝ գառ»
Advertisement 1000 x 90

Կարմեն Դավթյան. «#Երկուսը սև, մեկը՝ սպիտակ», «#Երկուսը որձ, մեկը՝ գառ»

էրեխեք`
-Էդ Աննայից չի.
-Էդ «Հայկական ժամանակ» թերթից ա..
Հ.Գ.
-Էդ թերթի թղթակցուհիներից մեկ էլ
-Որ պատգամավոր էր.
-Գնում էրև Բրյուսել-բան
-Սամվել Մկրտչյանը պահանջում էր`
-Հեռախոսը`չաթը` սաղ վախտ «ժիվոյ» պահել` դեպ Հայաստան.
-Դաժը գիշերը…
Հ.Գ.
-Վայ, ոնց էի խնդում էդ պատումի վրա.
-Ոնց էի ներքին ջերմություն ապրում Սամվելի հանդեպ…
Հ.Գ.
-Էնքա՜ն եմ սիրում Սամվելին`
-Իր նման թարգմանիչ չենք ունեցել.
-Իմ արեւ…
-Բառերի նման ժանգլյոր, կախարդ`
-Արարման նման էներգետիկ կապ` բառի ներքին`
-Էության հետ… բառի նման հոսոնությւոն ու խաղարկունություն…
-Մենակ Սամվել կարար արարեր..
-Շունչս կտրվում ա իր Ջոյսը կարդալիս… մնացածն էլ, բայց` Ջոյս` «Ուլիսես» կարդալիս….
-Ընեն՜ենց անմարդկային թարգմանություն է.
-Ասե`լ եմ, ասելո`ւ եմ`
-Ինքը Ջոյսից` ավելին էր` իր թարգմանական կապելլայով..
Հ.Գ.
-Զայլա չտանեմ, ասելս էն ա…
-Որ Սամվելին ամեն ինչ կարելի էր…
-Իսկ մնացածին…
-Չէ` չեմ տեսել…

#Երկուսը_սեւ_մեկը_սպիտակ
#Երկուսը_որձ_մեկը_գառ

Կարմեն Դավթյան