Տպել
Շիրխանյանի նամակը կարդալուց մոտս մի քանի ռեպլիկ առաջացավ.
– մարդ ինչքան իձիոտ ու բանից բեխաբար պետք ա լինի, որ լուրջ պնդի, որ 1992 թվականի ամռանը հնարավոր էր Արցախում 35000 փախստականի օթևան տալ հրդեհված ու ավիրված Շուշիում և ազատագրված ադրբեջանական մի քանի գյուղերում, այն էլ, երբ ադրբեջանական հզոր հարձակման արդյուքում Մարտակերտը ընկել էր ու վտանգ էր ստեղծվել Ստեփանկերտի համար:
– մարդ ի՞նչ կարգի դիակապտող պետք է լինի, որ մնացած բոլոր հարցերում հղում անի մահացած Վազգենի վրա, որը միակն է, որ կարող էր հերքել Շիրխանյանի բերած դրվագների մեծ մասը:
– հիմա հասկանալի ա, թե ինչի սրան էլ բերդից հանեց Նիկոլը: Սասնա Ծռերի ստերին արդեն ոչ ոք լուրջ չէր վերաբերվում, համ էլ դրանք Նիկոլի համար էլ են վտանգ ներկայացնում:
Կոնստանտին Տեր-Նակալյանի էջից:
