Տպել
Կարմիր Գլխարկը մտնում է տատիկի տուն, իսկ Գայլն արդեն կուլ էր տվել պառավին ու տեղավորվել նրա անկողնում։
– Տատիկ ջան, տատիկ, ինչո՞ւ են քո աչքերը այդքան մեծ։
Գայլը՝ մտահոգ․
– Որ քեզ լավ տեսնեմ, թոռնիկ ջան։
– Իսկ ինչո՞ւ են քո ականջները այդքան մեծ։
Գայլը՝ բարկացած․
– Որ քեզ լավ լսեմ
– Իսկ ինչո՞ւ է քո քիթը այդքան մեծ։
Գայլն արդեն չի դիմանում․
– Ախչի, մի հատ քո հաստ քամակին նայի, նոր խոսա։
Աղասի Ենոքյան
