Տպել
Լոնդոնի «Արսենալի» նախկին գլխավոր մարզիչ Արսեն Վենգերը, ով հիմա չի զբաղվում մարզչական գործունեությամբ, տվել է վերջին շրջանում ամենամեծ հարցազրույցը, որտեղ խոսել է ամենատարբեր թեմաների մասին:
Ֆուտբոլիստներն ու ինքնավստահությունը
«Կան աներևակայելի մեծ թվով խաղացողներ, որոնք չեն կարողանում դառնալ թիմի առաջատարը: Նրանք չեն անցնում հաջորդ մակարդակի: Բարձր կարգի ֆուտբոլիստը կարիերայի սկզբում պետք է ցույց տա, որ նա պատրաստ է: Այն սկսվում է նույնիսկ այն պահից, երբ նա մտնում է հանդերձարան և պարզապես իր պահվածքով ասում է, որ բոլորը կարող են հույս դնել իր վրա: Ես հիշում եմ, որ, երբ Բոյանը (Կրկիչ) խաղում էր «Բարսելոնայի» կազմում, նա վախենում էր անգամ խմել այն շշից, որից խմում էր Մեսսին: Դա ընդամենը մի մանրամասն է, բայց նա երբեք չի կարողացել ցուցադրել իր ամբողջ ներուժը»:
Վենգերը՝ մեծագույն ֆուտբոլիստի մասին
«Սա մի հատուկ կենդանի է, որը հետևում է երեք հիմնական կանոնների՝ գոլերի կառավարում, որոշումների ընդունում և կատարում: Մեծագույնները կարող են կանխատեսել և առավելություն ունենալ ուրիշների նկատմամբ, նրանք նախապես հասկանում են, թե ինչպես է խաղը շարունակվելու: Այնուամենայնիվ, կարծում եմ, որ, եթե խաղացողները ավելի հաճախ վերանայեն իրենց հանդիպումները, ապա նրանք կսկսեն ավելի լավ խաղալ: Բոլոր տղաները, ովքեր շատ բանի են հասնում, անընդհատ փորձում են ամեն ինչ անել և օբյեկտիվորեն վերլուծել իրենց խաղը: Մեծ խաղացողները շատ խիստ են իրենց նկատմամբ»:
Ինչպե՞ս հաղթահարել ֆուտբոլիստներին հանդերձարանում
«Հանդերձարանում ձեր առաջ 25 գիշատիչներ են: Նրանք ամեն ինչ տեսնում են, և հատկապես՝ ձեր թուլությունը: Մարզչի մասնագիտությունը կարող է նկարագրվել հետևյալ կերպ՝ կազմում ընդգրկել 11 խաղացող, իսկ մյուս 14-ին՝ թողնել գործազուրկ: Եվ դա կրկնում է ամեն շաբաթ: Դժվար է ապրել և կառավարել այս դեպքում: Դու պետք է խելացի լինես: Մինչև խաղը ես զբաղում էին միայն այն ֆուտբոլիստների հետ, ովքեր պետք է դուրս գային խաղադաշտ, մնացածը մնում էին անտեսված: Բայց երկուշաբթիից չորեքշաբթի ես նրանց ուշադրություն էի դարձնում:
Ինչպե՞ս բարձրացնել թիմի ոգին: Ամուր և ազնիվ լինել և պահել այն արժեքները, որոնք ցանկանում եք ուրիշների մեջ սերմանել: Դուք նաև պետք է հարգեք ուրիշներին, համակիր լինեք և չլքեք նրանց: Ֆուտբոլում շատ կան մարդիկ, ովքեր տառապում են դեպրեսիայով: Այն խաղացողը, ով չի խաղում, անօգուտ է զգում իրեն: Մարզչի աշխատանքը նրան բուժելն է, դա իմ աշխատանքի մի մասն է»:
49 խաղ՝ առանց պարտության
««Մանչեսթեր Յունայթեդի» դեմ խաղում մենք պարտվում ենք և խախտում մեր անպարտելի շարքը: Բայց այդ խաղի արդյունքի համար մրցավարները պատասխանատվություն են կրում: Հաղթանակը արժանիորեն չէր վաստակված: Ի դեպ, երբ ես մահանամ, կհարցնեմ Աստծուն՝ որտե՞ղ է անցկացվում դատավարությունը՝ մինչև դրախտի և դժոխքի ընտրությունը: Ես հիշում եմ, որ նախորդ մրցաշրջանում մենք ավարտեցինք մրցաշրջանը՝ առանց արտագնա պարտությունների, բայց սեփական հարկի տակ պարտվեցինք: Եվ հանկարծ, բոլոր խաղացողները մեղադրեցին ինձ, որովհետև ես ասել էի նրանց, որ մենք կարող ենք ավարտել մրցաշրջանը առանց պարտության: Ես հիշում եմ, որ ասացի նրանց, որ իրենք են որոշում՝ մնալ անմա՞հ, թե՞ ոչ: Եվ նրանք արեցին դա: Հաղթանակներ ԱՊԼ-ում՝ առանց խնդիրների»:
Ո՞վ է մեծագույն մարզիչը
«Մեծագույն մարզիչը ղեկավար է, ով տեսնում է ամեն ինչ պարզ և մնում է համեստ: Նա հավատում է մարդուն: Լավ մարզիչը երբեք չպետք է փակի դուռը անձի դիմաց: Կարևոր է միշտ հույս ունենալ: Մարդիկ հաճախ կարող են հաճելիորեն զարմացնել ձեզ, և հենց այդ պահին դուք քաղում եք ձեր համբերության և ձեր աշխատանքի պտուղները:
Իմ կարծիքով, լավ մարզիչը պետք է ունենա երեք տեսակի ազդեցություն՝ ակումբի, արդյունքի և ֆուտբոլիստների ցուցադրած խաղի վրա:
Մենք հետևեցինք ակումբի ավանդույթներին, բայց ներդրեցինք նաև մեր նորարարություննները: Պետք է այնպես անել, որ բոլորը իրենց ակումբի մի մասը զգան՝ խաղացողներից մինչև այգեպաններ: Սա առաջին քայլն է. մեկ նպատակ՝ բոլորի համար: Փո՞քր դետալ: Ծաղիկները և ընդունելության սրահը պետք է լինի այն թիմի գույներով, որին դուք ընդունում եք:
Ընդհանուր առմամբ, մեծ մարզիչը ազդեցություն է ունենում թիմի խաղային ոճի և արդյունքների վրա: Մեծ ակումբում դուք պետք է ունենաք ոճով հաղթելու ցանկություն, որպեսզի երկրպագուները ժպիտով արթնանան և գնան խաղի: Անհրաժեշտ է փոխանցել դրական էմոցիաներ, լինել ճանաչելի:
Մարզիչն այն անձն է, ով լիովին կապում է իր կյանքը իր ակումբին: Նա պետք է վարվի այնպես, կարծես պատրաստվում է մնալ ակումբում հավիտյան: Ամեն տարի լուսանկարվում եմ բոլորի հետ ակումբում (այգեպաններ, խոհարարներ), և այդ նկարը կախվում է պատին: Նկարի մոտ գրվում է արտահայտություն, որն ասում է, թե ակումբի համար կարևոր են բոլորը: Ակումբի աշխատակիցների և խաղացողների միջև պետք է լինի միասնություն:
Իր թերությունների մասին
«Լավ մարզիչը այն մարդն է, ով հոգ է տանում ինքն իր մասին: Դա այն է, ինչով ես զբաղված եմ այս պահին: Ես իմ հանդեպ ուշադիր չեմ եղել: Դուք պետք է ունենաք վագրի ուժ՝ հաջողության հասնելու համար, բայց աստիճանաբար դուք կրում եք դրա վնասները:
Ես ամեն օր շատ հանդիպումներ ունեի: Անգամ այն աշխատակիցը, ով ցանկանում էր այգու մշակման համար ինչ-որ սարք գնել, գալիս էր ինձ մոտ: Ես ամեն ինչ հասցրել եմ: Սա մասնագիտություն է, որը գրավում է ձեզ ամբողջովին: Երբ դուք ինչ-որ մեկի հետ եք, ձեր ընտանիքի հետ ճաշում եք, դուք հոգեպես նրանց հետ չեք: Ես անտեսում էի մարդկանց շրջապատը: Ես կյանքս նվիրել էի միայն մեկ նպատակի` հաղթել հաջորդ խաղը»:
Վենգերի ափսոսանքը «Արսենալում»
«Երբ դու մարզիչ ես, կան միայն անավարտ կյանքեր: Երբ դուք խոսում եք մեծ ֆուտբոլիստների հետ, նրանք միայն ասում են այն ամենի մասին, ինչ չեն հաղթել: Դու հիշում ես միայն այն, ինչի չես հասել, ու մոռանում ես այն հաջողությունները, որոնք գրանցել ես: Անձամբ ես բավականին լավ ապրում եմ այս զգացողությամբ»:
«Արսենալի» հետ հրաժեշտի մասին
«Ես զգացի, որ ես այցելում եմ իմ՝ ամենաբարձր մակարդակով կազմակերպված թաղմանը: Մարդիկ զարմանալի էին: Նրանք ինձ ցույց տվեցին իրենց երախտագիտությունը: Անգլիայում դա կա: Ես թույլ չտվեցի ինձ արտասվել, քանի որ սովորել եմ զսպել ինձ: Եթե ես չիմանայի՝ ինչպես հաղթահարել զգացմունքներս, ես չէի կարողանա գոյատևել: Ես սովորել եմ վերահսկել իմ զգացմունքները»:
Ինչպե՞ս հաղթահարել ֆուտբոլիստների էգոն
«Եթե աստղը ցույց է տալիս արդյունք, բոլորը ընդունում են նրան: Եթե արդյունքը պատշաճ մակարդակում չէ, ապա բոլորը տեսնում են դա հանդերձարանում: Աստղերի խնդիրն այն է, որ նրանք կարող են շատ տեղ զբաղեցնել սենյակում: Խաղում և դրսում դու պետք է գտնես ճիշտ հավասարակշռություն: Ես հիշում եմ Թիերի Անրիին: Նա չէր խնդրում փոխանցում դաշտում, քանի որ նրա ազդեցությունը հանդերձարանում հսկայական էր: Երբեմն դա խնդիր էր դառնում»:
Անրիի հետ հարաբերությունների մասին
«Ես երբեք չեմ զանգել իմ նախկին խաղացողներին, երբ նրանց մոտ ամեն ինչ կարգին է: Բայց այս անգամ ես զանգեցի Անրիին և ասացի, որ նա չպետք է հիասթափվի: Ես փորձեցի զանգել նրան, երբ նա հեռացվեց իր պաշտոնից: Այժմ նա փնտրտուքների մեջ է, և ես առաջարկել եմ նրա գործակալին հանդիպում կազմակերպել: Շուտով այն կկայանա»:
Սիրարփի Աղաբաբյան
