Այս լամբորջինիի ղեկին նստած է լինում մի ծերուկ, որը սլանում էր մայրուղիով, ժամում 100 կիլոմետր արագությամբ:
Պապիկը նկատում է, որ ոստիկանական մեքենան սկսում է իրեն հետապնդել, ավելացնում է արագությունը՝ 140, 150, 180…
Դանդաղում է՝ «ծեր եմ արդեն նման բաների համար»:
Կանգ է առնում և սպասում է ոստիկանական մեքենային: Ոստիկանը գալիս-հասնում է, դուրս է գալիս մեքենայից, մոտենում է լամբորջինիին:
«Պարոն,- դիմում է ոստիկանը,- Եթե կարողանաք ինձ համոզել, թե ինչու էիք այդքան արագ վարում մեքենան, ես ձեզ բաց կթողնեմ: Աշխատանքիս ավարտին մնացել է 10 րոպե: Առջևում հանգստյան օրեր են, քաղաքից բացակայելու եմ, դուք էլ ձեր հանգիստը կվայելեք, դե՞…»:
Ծերուկը մտածում է և…
«Տղաս, մի քանի տարի առաջ կինս փախավ բարետես ոստիկանի հետ, և երբ տեսա ոստիկանական մեքենան, կարծեցի, որ ուզում եք վերադարձնել կնոջս»:
«Բարի հանգստյան օրեր, սըր»,- պատասխանում է ոստիկանը և հեռանում:
Հրապարակման պատրաստեց Պողոս Վարժապետյանը