Հասարակ զոմբիներ. Ինչպես է սուտն աշխատում. «Հակառուսական ուղղվածություն ունեցող այս հաղորդումն ինձ հետաքրքրեց մանիպուլյացիոն մեխանիզմի ներկայացման տեսակետից»

Վախթանգ Սիրադեղյանի հրապարակումը.

«Հակառուսական ուղղվածություն ունեցող այս հաղորդումն ինձ հետաքրքրեց մանիպուլյացիոն մեխանիզմի ներկայացման տեսակետից, ինչը մեր օրերում հսկայական չափերով առկա է մեզանում:

Եվ երբ ես կամ ինձ նմանները տեսնում են լուրջ բացթողումներ, ինչը չի տեսնում մեծամասնությունը, երբ ես կամ ինձ նմաններն առաջարկում են գաղափարներ, ինչի նկատմամբ բացարձակ անտարբեր է մեծամասնությունը, կամ ասում բաներ, որ չեն գիտակցվում մեծամասնության կողմից, դա բացարձակ չի նշանակում, որ որ ճշմարիտ է մեծամասնությունը և ոչ թե ես կամ ինձ նմանները:

Ուղղակի ամեն ինչի համար ժամանակ է անհրաժեշտ, ժամանակ է անհրաժեշտ, որպեսզի մեծամասնությունն ընկալի այն, ինչ գիտակցվում է հասարակության փոքրամասնության՝ մի 5-7 տոկոսի կողմից: Ճիշտ այնպես, ինչպես ժամանակին ես կամ ինձ նմանները մերժում էինք լտպական «հայկական իվանիշվիլիի» գաղափարը կամ կողմ արտահայտվում 2015-ի սահմանադրական փոփոխությունների առումով (վերջինի առումով միայն ես):

Հասկանալի է, որ շատ բարդ է հասարակության մեծամասնության կարծիքին դեմ գնալը, կոմֆորտի գոտուց դուրս գալը, սակայն մարդկության առաջընթացը միշը ապահովել են հենց փոքրամասնությունը և կամ առանձին անհատները»: