Մարդ ինչքան տականք պիտի լինի, որ ուրախանա ուրիշի ողբերգական մահով…
Մարդ ինչքան անաստված պիտի լինի, որ էսօրվա օրով դրա վրա քաղաքական դիվիդենտ սկսի վաստակել…
Մարդ ինչքան վախկոտ պիտի լինի, որ մաղթի՝ հերթը հաջորդներին թող լինի…
Ցավակցում եմ Կուտոյանների ընտանիքին… Ողորմի…
Հ.Գ. Խնդրում եմ ոչ մի քոմենթ չգրել այս գրվածքի տակ… Ուղղակի մտածեք… Մտածեք:
Ռուբեն Մխիթարյանի էջից: