Տպել
Արցախում մարդիկ սովորում են շնորհակալ լինել անգամ գիշերն առանց տագնապի ձայնի քնելու համար:
Ապաստարան իջնելու ճամփին հյուրանոցի աշխատողն ասում ա. բայց ապրեն իրանք` առավոտյան 6-ին չխփեցին, գոնե թողեցին քնենք…
Երեկ Ստեփանակերտի հրթիռակոծությունից հետո գիշերն անցավ առանց տագնապի ահարկու ձայնի, բայց 8.30 նորից ստիպեց իջնել ապաստարան, մինչդեռ ողջ գիշեր հրթիռակոծվելու վտանգի տակ փրկարարներն աշխատել են։ Թիկունք ուժեղ կլինի, եթե այսպիսի նվիրումով յուրաքանչյուրս մեր գործն անեինք։
Գայանե Աբրահամյանի էջից:
https://www.facebook.com/gayane.abrahamyan.9/posts/10221242464024867
