Տպել
Այս պատերազմում ամենադժվարը մարդ մնալն է, մարդկային դեմքը չկորցնելն է։ Իսկապես ահավոր դժվար է։ Եթե նախկինում մի թիթեռնիկի թև էր պոկվում, սիրտս կանգնում էր։
Նախորդ օրը ինձ բռնացրի, որ ստոպ կադրով հանգիստ նայում եմ ադրբեջանցիների դիակների կադրերը, դեռ մի բան էլ հետ եմ տալիս տեսանյութը, որ նորից նայեմ։ Ու հասկացա, որ եթե տեղը գա, առանց վարանելու հավ մորթելու խոհանոցի դանակով կարող եմ դրանց մորթել։ Այդ դուք մեզ այսպիսին դարձրիք։ Չէ մի չէ թիթեռնիկի թևեր․․․
Բայց միևնույն է՝ ես աշխատում եմ ինձ վրա, որ գազան չդառնամ, որովհետև հումանիզմի դաշտից դուրս գալը մարդու տեսակի համար պարտություն է։
Գոհար Հայրապետյանի էջից:
Այս պատերազմում ամենադժվարը մարդ մնալն է, մարդկային դեմքը չկորցնելն է։ Իսկապես ահավոր դժվար է։ Եթե նախկինում մի…
Опубликовано Gohar Hayrapetyan Вторник, 3 ноября 2020 г.
