Տպել
Ծնողների միակ արու զավակը, երեք քույրերի միակ ապերը՝ Նոյ Թեւոնյանը զոհվեց հանուն հայրենիքի, հանուն վաղվա հաղթանակի։ Համեստ, հայրենասեր ու կրթված։ 19-ամյա զոհված զինծառայողի քույրը՝ Սաթենիկ Թևոնյանը Irakanum.am-ի հետ զրույցում պատմեց, որ Նոյի ծնունդին ընտանիքում բոլորն են սպասել։ Երեք քույր են եղել, հայրը մշտապես երազել է որդի ունենալու մասին։ «Մենք տանը երեք քույր ենք, ապրում ենք Արարատի մարզի Արազել գյուղում, ու Նոյը մեր սպասված եղբայրն էր, հայրս շատ էր երազում, որ տղա կունենա։ Մի անգամ երազ էր տեսել, որ մեր տանը արու զավակ է ծնվելու ու անունն էլ Նոյ է լինելու, մայրս այդ ժամանակ արդեն բավականին տարիքով էր․․ երազը տեսել էր դեկտեմբերին, իսկ սեպտեմբերին ծնվեց Նոյը։ Ու ոնց որ երազում էր տեսել, այպես էլ անունը դրվեց Նոյ»,- նշեց քույրը։ Տան սպասված ու ամենասիրվածն էր Նոյը։ Սաթեւնիկ Թևոնյանը նշում է, որ քույրերով եղբոր հետ շատ կապված են եղել, եղբայրն էլ դեռ փոքր տարիքից տարբերվում էր բոլորից, չափից դուրս բարի էր ու համեստ։
Հայրը ոստիկան է եղել։ Սաթենիկ Թևոնյանը հիշում է, երբ Նոյը փոքր էր հայրը մայորի կոչում էր ստացել, եղբայրը ցանկանում էր հոր նման պաշտպան լինի։ Տանը ոստիկանական գրքույկի օրինակ էլ ունեին, փոքրիկ Նոյը խնդրել է մորը այնտեղ իր անուն ազգանունը գրել, որ ինքը ոստիկան է, օրենքի պաշտպանը, խնդրելով կցել նաեւ իր լուսանկարը։ Այդ գրքույկը միշտ հետը կրել է։ Փոքրուց առաքելություն ուներ՝ պաշտպանելու հայրենիքը, այդպես էլ արեց․․.:
«Որ փոքր էինք, ինքը դեռ դպրոց չէր գնում, փոքր երեխեքին միշտ շոկոլադներ էին առնում, պապան, բարեկամները, ինքը երբեք մենակով չէր ուտում, միշտ բերում էր տանը յոթ անդամ էինք, այդ ժամանակ տատիկս էլ էր ողջ, հավասար բաժանում էր յոթ մասի, ասում էր, որ արդար լինի։ Ու այդպես էլ մեծացավ, միշտ հասուն տարիքում էլ ասում էր երեխեք եկեք՝ շոկոլադ ուտելու․․»,- հուզմունքը մի կերպ զսպելով պատմում է քույրը։ Սաթենիկը նշեց, որ եղբայրը մշտապես փորձել է օգնել այն մարդկանց, ովքեր դրա կարիքն ունեցել է։ Տատիկ- պապիկներից կանաչիներ է գնել, գիրք, որ տարեց մարդիկ դրսում երկար չմնան։ Հաճախել է Թումո կենտրոն, մեծ հետաքրքություն ուներ ժամանակակից տեխնոլոգիաների նկատմամբ։
Ընտանիքը հետո Արարատի մարզից տեղափոխվում է ՌԴ։ Նոյի որոշումն է լինում վերադառնալ հայրենիք, կատարել հայրենիքի նկատմամբ ունեցած պարտքը։ Հայոց բանակի զինվորը պետք է դառնար։ «Դա իր ընտրությունը եղավ, կար հնարավորություն կար այնտեղ ապրելու։ Մեր եղբայրն այդ ժամանակ որոշեց, որ Հայաստանում պետք է ծառայի, շատ հայրենասեր էր, իրա բոլոր նպատակները Հայաստանի հետ էին կապված»,- պատմեց Սաթենիկ Թևոնյանը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Նոյը ընդունվում է Ագրարային համալսարան։ Այս տարեկսզբին՝ հունվարին զորակոչվում է բանակ։
Ամբողջությամբ՝ irakanum.am
