Տպել
Ամեն անգամ Շուշիում պերեսմենկա անելու համար ադրբեջանցիները ռուսներին են խնդրում, որ ուղեկցեն իրենց շարասյունը, որովհետև ճանապարհները հայկական են, չեն կարողանում ազատ ելումուտ անեն։ Մարդու սրտից արյուն ա գնում էտ կադրերը տեսնելիս։
Ու ամեն անգամ, երբ նախիրը կբառաչի՝ «Շուշին չի՜ հանձնել, Շուշին կրվե՜լ ենք», մի հատ հարցրեք՝ տո անասո՛ւն, ո՞նց ես կրվել անառիկա ամրոցը, եթե էտ ամրոց տանող ճանապարհները մինչև հիմա մերն են։ Դա նույնն ա, որ 9-րդ հարկի բնակարանդ թշնամին «գրավի», բայց լիֆտն ու աստիճանները մնան քոնը։ Թե ո՞նց ա հասել 9-րդ հարկ, ոչ մեկ չգիտի։ Երևի ֆսյո ժը «գրավել ա»։
Արամ Գևորգյանի էջից:
Ամեն անգամ Շուշիում պերեսմենկա անելու համար ադրբեջանցիները ռուսներին են խնդրում, որ ուղեկցեն իրենց շարասյունը, որովհետև…
Опубликовано Aram Gevorgyan Вторник, 22 декабря 2020 г.
