Տպել
Չհասցրեցին ապրել…………………….
Ազգս սգում է, Ստեփանյանների գերդաստանն էլ իր զինվորին սպասելով մնաց, մեր դավաճան ղեկավարի շնորհիվ, թուրքը մեր ողջ մնացած զինվորներին գտնում ու գնդակահարում է, որքան էլ տղեքն ուժասպառ, ցրտահարված կռիվ են տալիս, մեկ է, կամ զոհվում են , կամ գերի են ընկնում, ոչ տեր յա, ոչ տիրական, 18 տարեկան տղեքը բախտի քնհաճույքին։Դեկտեմբերի 27֊ին էլ իրենց կյանքն հանուն հայրենիքի 12 հոգուց զոհեցին ևս վեց հայորդիներ, երբ նոյեմբերի 10֊ից փաստաթուղթ էր ստորագրվել, վեցն էլ գերի ընկան։ Զոհվածների մեջ է նաև զարմիկս, ընտանիքի միակ արու զավակը։ Ու ոնց են քնում էն մասսան, որ սրբացնում են էս ազգադավին, ազգս քոքից կտրողին, ո՞՞՞՞նց։
Մանուշակ Ստեփանյանի էջից:
Չհասցրեցին ապրել…………………….
Ազգս սգում է, Ստեփանյանների գերդաստանն էլ իր զինվորին սպասելով մնաց, մեր…
Опубликовано Manushak Stepanyan Вторник, 5 января 2021 г.
